Minister Schippers van Volksgezondheid wil verzekeraars meer verantwoordelijkheid geven bij de verdeling van het budget voor de curatieve zorg. Zij mogen straks beslissen welke ziekenhuizen en klinieken snel kunnen groeien en welke langzamer. Dat meldt het Financiëele Dagblad op basis van bronnen rond het overleg over een nieuw financieringssysteem voor de sector.
Groei
Volgens het FD onderhandelt de minister nu met ziekenhuizen en verzekeraars over nieuwe financieringskaders in de ziekenhuiszorg. Als onderdeel hiervan heeft de minister in december al afspraken gemaakt met de medisch specialisten. Hun honorarium mag met niet meer dan 2,5 procent per jaar groeien. De minister probeert met de ziekenhuizen tot vergelijkbare afspraken te komen.
Productieplafond
De NVZ vereniging van ziekenhuizen heeft te kennen gegeven mee te willen werken aan tijdelijk productieplafond mits de minister de ziekenhuizen op een aantal punten tegemoet komt. Zo vindt de NVZ het onacceptabel dat volumeoverschrijdingen vooralsnog eenzijdig op de ziekenhuizen worden afgewenteld. De NVZ wil daarom dat de verzekeraars medeverantwoordelijk worden voor het geleverde volume.
Inkooprol
Ook Schippers ziet een grotere rol weggelegd voor de zorgverzekeraars, maar dan moeten de verzekeraars wel hun inkooprol kunnen waarmaken. Met het oog hierop wil Schippers de komende kabinetsperiode de ex post risicoverevening afschaffen. Op grond van dit systeem worden ziekenhuiskosten die hoger uitvallen dan het gemiddelde achteraf tussen de verzekeraars verrekend.
Harde keuzes
Bij die inkooprol hoort ook grotere vrijheid om ziekenhuizen wel of niet te contracteren. In principe kunnen verzekeraars sinds de invoering van het nieuwe verzekeringsstelsel in 2006 zelf beslissen met welke ziekenhuizen ze zaken doen. Doordat het zorgvolume de afgelopen jaren met zeven procent is gestegen hebben verzekeraars hier tot op heden nauwelijks harde keuzes in gemaakt. Als de minister daadwerkelijk afspraken weet te maken over een productieplafond in de curatieve zorg kan die contracteervrijheid grote gevolgen hebben voor individuele instellingen. Bij een beperkt stijgend zorgvolume zullen ziekenhuizen op basis van kwaliteit en prijs onderling moeten concurreren om hun deel van de taart binnen te halen. Slecht presterende ziekenhuizen kunnen zelfs marktaandeel verliezen ten opzichte van goed presterende collega-ziekenhuizen.
