Als volksvertegenwoordiger word je veel uitgenodigd voor werkbezoeken. Vaak is de opzet zo dat een organisatie vertelt wat ze doet, hoe goed het gaat en wat de politiek verder nog voor ze kan doen. Er zijn powerpoints, lunches en er worden handen geschud. Dit noem ik geen werkbezoek, maar bezoek.
Van de week was ik een dag in Mussel- en Stadskanaal en ik was uitgenodigd als gast aan de koffietafel. Voor een normaal gesprek met drie ouderen, die in het verpleeghuis wonen en twee medewerkers.
Veel te druk
“Omdat ik zie hoe druk de meisjes het hebben, doe ik zoveel mogelijk zelf. Gelukkig kan ik dat nog, want anders lig je om negen uur al op bed”, zei een van de bewoonsters. De tweede viel haar bij: “Ik ben zo een zware bewoner. Als ik zie dat ze met invalkrachten staan, zeg ik wel vaak ‘doe mij maar eerst’, omdat ik weet dat het later veel te druk wordt. Maar de nacht duurt wel lang hoor, als je om negen uur al in bed ligt”. De verpleegkundige zucht: “Ja, vanaf tien uur sta je alleen, en iemand in een rolstoel moet je gewoon samen doen of kost veel tijd. Stel dat er dan een calamiteit is, dan kun je jezelf niet doormidden scheuren”.
Ze vervolgt: “Als mij was gezegd, er komt een tijd dat je tegen mensen moet zeggen dat je geen tijd hebt voor ze, dan had ik niet voor de zorg gekozen. Als ik had geweten dat er een tijd zou komen dat er maar één keer per week gedoucht kon worden, zou ik het niet geloofd hebben”.
De derde bewoonster zucht. “Ze hebben het zo druk, je ziet ze rennen. Toch is het erg naar om te horen ‘ik kom straks’. Je wilt toch graag geholpen worden. Wat ik verder erg vindt, is dat het zo zakelijk wordt in de zorg”.
Waardering
Een van de medewerkers valt haar bij. “Ja, het is zakelijk. We moeten puzzelen hoe de diensten rond krijgen. Ik lig regelmatig ’s nachts wakker over hoe we het in de dagdienst weer voor elkaar gaan krijgen, omdat er een invaller komt. Het is bar, ik hoor te slapen om half drie ’s nachts. Maar ik wil niet klagen hoor, het is erg fijn werk. En we worden enorm gewaardeerd. Van mevrouw (ze wijst naar één van de bewoners) krijgen we in het weekend altijd een schaal hapjes”.
Bestuurders belonen bezoek
“Ja, die meisjes verdienen dat. Ik vraag mijn dochter dat te regelen. Dat doe je toch gewoon? Ik word er wel boos om dat er nu bestuurders zijn die zeggen: “Als bezoek drie keer langs komt, dan krijgen ze taart”. Ik krijg gelukkig veel bezoek, nou dan deel ik die taart wel met mensen die nauwelijks bezoek krijgen. Trouwens, ze moeten dat geld voor die taart inzetten voor meer collega’s voor hun!”
De kracht van de zorg
Op de verschillende bezoeken hoor je vaak nuttige informatie, je doet ideeën op. Het koffietafelgesprek leverde vooral veel inspiratie en motivatie op. Om deze mensen gaat het! Voor de ouderen en voor de medewerkers. Hun realiteit is keihard, niet in powerpoints te vangen. De loyaliteit van medewerkers voor de bewoners en andersom is hartverwarmend, niet uit te drukken omzetcijfers. Eén ding hou ik over aan dit gesprek: de kracht van de zorg is niet een bestuurder of een fancy organisatienaam. De kracht van de zorg zit in de mensen die het doen, laten we hen meer waarderen!
Renske Leijten
Tweede Kamerlid voor de SP
Het grote Zorgdebat
Ook de SP neemt deel aan het Grote Zorgdebat op 29 augustus. Zeventien branche-, beroeps- en patiëntenorganisaties organiseren dit debat waarin politici en vertegenwoordigers uit het veld met elkaar in discussie gaan. Het Grote Zorgdebat is vrij toegankelijk voor iedereen. U kunt zich kosteloos online aanmelden via dit inschrijfformulier.