Kortgeleden hoorde ik Ben Willem Mol, hoogleraar gynaecologie en obstetrie aan het AMC, vertellen over zijn indrukwekkende onderzoeksnetwerk in de obstetrie. Enige jaren geleden vanuit Veldhoven opgestart, heeft hij steeds meer mensen enthousiast gekregen om te participeren in het netwerk
Uiteindelijk heeft het ertoe geleid dat er veel klinisch relevante vraagstellingen, in korte tijd, met behulp van veel patiënten, snel zijn beantwoord, met bijbehorende publicaties van vele wetenschappelijke artikelen in vooraanstaande tijdschriften als beloning. Ook werden de resultaten gebruikt voor het maken van evidence-based richtlijnen. Het maken van richtlijnen roept altijd weer vragen op. Deze konden dan vervolgens in het netwerk worden beantwoord, waarop de richtlijn weer werd aangepast, enzovoort. De kwaliteitscyclus was gesloten. Er bleek een positief effect uit te gaan van deze kwaliteitscyclus. Duidelijk werd dat de participerende ziekenhuizen veel sneller de nieuwe richtlijnen implementeerden op de werkvloer.
Geld tekort
Participeren in een trial-netwerk leidt dus tot een betere kwaliteit van zorg. Prachtig zult u denken. Helaas is het echter zo dat het meeste werk gefinancierd werd/wordt vanuit ZonMw, waarvan de budgetten voor de komende jaren uiterst onzeker zijn. Indien nu ook andere wetenschappelijke verenigingen van medisch specialisten het licht zien, bijvoorbeeld de Vereniging voor Keel-Neus-Oorheelkunde, die bezig is met het ontwikkelen van een wetenschapsagenda voor het héle vak met bijpassende netwerken, dan komen we echt geld tekort.
Forse inspanningen
Hoe moeten we dit oplossen? ZonMw zegt terecht dat het er is om wetenschappelijk werk te financieren en niet om de medische kwaliteit te verhogen. Daar zijn andere partijen voor, zoals bijvoorbeeld de zorgaanbieders zelf. Die leveren al forse inspanningen die horen bij het doen van klinisch wetenschappelijk onderzoek en het maken van richtlijnen. Vaak worden zij gesteund vanuit de Stichting Kwaliteitsgelden Medisch Specialisten (SKMS); een fonds dat is opgebouwd uit een inkomensafdracht van de medisch specialisten zelf ten behoeve van kwaliteitsprojecten.
Dringende vragen
Een andere partij die in kwaliteit van zorg geïnteresseerd is, zijn de zorgverzekeraars. Het zou mooi zijn als zij de uitvoering van de diverse wetenschapsagenda’s die artsen en patiënten samen hebben opgesteld en geprioriteerd, mee zouden willen financieren. Er kunnen dan op korte termijn een aantal dringende vragen beantwoord worden, wat de kwaliteit van zorg direct ten goede komt.
Handschoen
Dat deze investering loont, werd recent ook nog eens onderstreept in het rapport van Ab Klink. Door het daadwerkelijk toepassen van bewezen effectieve zorg en bewezen ineffectieve zorg achterwege te laten is veel geld te besparen. Ik ben benieuwd welke verzekeraars de handschoen willen oppakken.