IGJ: Langdurige zorg voor ouderen thuis vaak slecht

Dat schrijft de IGJ na 26 inspectiebezoeken en gesprekken met zorgaanbieders. Het gaat hier om langdurige zorg aan ouderen thuis, die gefinancierd wordt via de Wet langdurige zorg (Wlz). De zorg is veel intensiever dan de ‘gewone’ wijkverpleging, die betaald wordt via de zorgverzekering van de cliënten.

Wlz-zorg thuis is een nieuwe vorm van zorg. Die moet ervoor zorgen dat ouderen langer thuis kunnen blijven wonen. Als de zorg van goede kwaliteit is, is dat ook goed mogelijk. Dan voldoet de situatie thuis aan de wensen en behoeften van de ouderen, aldus de IGJ.

Niet deskundig genoeg

Veel (vooral kleine) zorgaanbieders bieden niet de zorg en ondersteuning die de ouderen nodig hebben, aldus IGJ: “De zorg is niet altijd beschikbaar, of niet deskundig genoeg. Zulke zorgaanbieders bieden dan zorg die lijkt op de wijkverpleging. Terwijl dat toch iets anders is dan langdurige en intensieve zorg thuis.”

Veel zorgaanbieders regelen niet de juiste zorg voor de ouderen en de zorg is niet 24 uur per dag beschikbaar. Of zij hebben niet genoeg deskundige mensen om complexe zorg te bieden. Ook is er te weinig contact met de huisarts, een specialist ouderengeneeskunde of een ggz-deskundige. Soms is er geen wijkverpleegkundige betrokken.

Visie en beleid

De inspectie ziet dat sommige zorgaanbieders voorop lopen en cliënten wèl passende zorg en ondersteuning krijgen: “Die organisaties hebben een visie en specifiek beleid waardoor ouderen langer thuis kunnen wonen. Ze zorgen voor deskundige zorgverleners, samenwerking in een netwerk, 24 uur per dag zorg beschikbaar en aandacht voor welzijn. Ze bieden een breed pakket aan begeleiding, dagbesteding, huishoudelijke hulp, maaltijden, vervoer, verzorging en verpleging.”