In april was Elizabeth Teisberg, een van de auteurs van het beroemde boek Redefining Healthcare in Nederland. Velen kennen alleen Michael Porter als auteur, maar het boek heeft een belangrijke tweede auteur.
In Nederland, maar ook daarbuiten, gaat value based healthcare vaak vooral over geld. VBHC, zoals het al snel wordt afgekort, wordt wel gezien als een “trucje”, als een manier om verder te bezuinigen en de almaar stijgende zorgkosten te beteugelen. Maar heel veel mensen werken in de zorg vanuit een sterke intrinsieke motivatie om mensen te helpen. Zij krijgen energie van waarde kunnen toevoegen aan de patiënt, dat is waar ze het allemaal voor doen.
En dat is precies de essentie waar Elizabeth Teisberg over gesproken heeft tijdens haar Nederlandse werksessie. Value based healthcare gaat over mensen, vertelde ze, het gaat over individuen en niet alleen over ‘volume’. De manier waarop zij over value based healthcare praat is vol warmte en empathie. Als moeder van een ernstig ziek kind rekende zij erop dat de beste dokters van een modern en welvarend land als de Verenigde Staten goede en complete informatie voor haar hadden. Helaas bleek het tegendeel waar, dokters konden haar, toen haar kind doodziek bleek, niet vertellen wat de juiste diagnose was en ook niet vertellen wie dat wel kon. Jarenlang leed haar kind ernstige pijnen en werd het behandeld met de verkeerde medicijnen. Totdat een dokter in Duitsland binnen een week haar kind had genezen. Hoe kunnen we dit gigantische verschil en de ongelofelijke verspilling (waste) van energie, geld en verdriet verklaren? En vooral, hoe kunnen we dit verbeteren?
Elizabeth nam ons tijdens haar lezing mee naar het tijdperk van de vaste telefoon. Konden we ons nog herinneren hoe die vast aan een snoer op het gangtafeltje stond? En hoe het als een revolutie voelde toen we draadloze toestellen kregen, die je naast je op het aanrecht kon leggen als je druk aan het koken was! Maar wie had toen durven dromen van alles wat de smartphone nu allemaal doet voor ons: foto’s maken, functioneren als boardingpas, een taxi oproepen etc etc.
Teisberg stelt de vraag hoe het kan dat eenzelfde revolutie nog niet in de gezondheidszorg heeft plaatsgevonden? Vinden we kwaliteit van leven niet belangrijk genoeg? Of is de zorg te complex? Zij nodigt ons uit om het hele ecosysteem mee te nemen in deze ‘innovation dynamic’, zoals zij het noemt. Vanuit haar eigen achtergrond als ingenieur is het voor haar volstrekt vanzelfsprekend dat je je werk baseert op goede, gevalideerde en volledige informatie, namelijk uitkomst parameters. Dat heeft haar gemotiveerd om al haar kennis, kunnen en energie in te zetten om voortaan patiënten en hun naasten beter te kunnen helpen.
Dat begint met de goede vragen te stellen, zoals : wat is waarde? En hoe meet je dat? Value based healthcare kan ons helpen om de antwoorden op die cruciale vragen te vinden.