Stop! Niet met lezen natuurlijk, maar wel met zelf het wiel uitvinden als het om Horizontaal Toezicht gaat!
Veel ziekenhuizen en ggz-instellingen zijn bezig met horizontaal toezicht. Oriënteren, plannen maken, opstarten of uitvoeren. Daarbij valt mij iets op: iedereen loopt tegen dezelfde problemen aan. Komen tot een pragmatische aanpak en het daadwerkelijk opgestart krijgen van de verandering. En daarbij zijn zorgaanbieders zelf aan het bedenken hoé ze dit gaan doen.
Kennis delen
Dit blijf ik toch opmerkelijk vinden. Iedereen lijkt zélf het wiel uit te vinden. De aanpak, het proces, de formats en de inhoud. Business cases, instapmodellen en CFW’s. Terwijl er al tal van ziekenhuizen, ggz-instellingen én zorgverzekeraars voor dezelfde vraagtukken hebben gestaan. En zo moeilijk is het niet: mag ik van jou de uitwerking van de verwijsregistratie, dan krijg je van mij die van de polikliniek. Het consequent ophalen en delen van ervaringen, kennis én informatie zal leiden tot een enorme versnelling van de implementatie van Horizontaal Toezicht. Binnen je eigen organisatie, maar ook landelijk.
Samenwerking is de sleutel tot succes. Onlangs hebben wij daarom bij twee partners op locatie een regiobijeenkomst georganiseerd. In totaal zijn ruim zestig deelnemers, van meer dan 30 organisaties, het gesprek met elkaar aangegaan. Met als doel kennis en informatie met elkaar te delen. Uit deze sessies kan ik de conclusie trekken dat de bereidheid tot het delen van kennis en informatie er is. Tegelijkertijd zie ik dit in de praktijk nog weinig gebeuren.
Niet-concurrerende informatie
Een van de belangrijkste redenen voor een zorgaanbieder om informatie wél te delen, is om gezamenlijk praktische invulling te geven aan het landelijke theoretische kader. Tegelijkertijd helpt het gebruik van een ‘standaard’ om de dialoog met de zorgverzekeraar te versnellen. Het delen van aanpak, werkwijze, protocollen, formats en dergelijke, wordt door veel zorgaanbieders als belangrijk gezien. De mate waarin deze bereidheid er is om deze informatie ook te delen, hangt wel sterk af van de setting én de belanghebbende. Niet-concurrerende informatie lijkt geen probleem voor andere zorgaanbieders. Zeker niet in een besloten setting.
Het wordt interessant als ik de zorgaanbieders vraag welke informatie ze niét bereid zijn te delen. En waar zit dan de angst? Bedrijfsgevoelige gegevens of concurrerende informatie hoor ik steeds terug. Welke processen zijn niet op orde? Waar gaat het fout? Moet er veel worden terugbetaald of hersteld? Waar worstelt de zorgaanbieder met de inrichting? Daarbij refereren de zorgaanbieders vooral naar de zorgverzekeraar. “Wat nou als de zorgverzekeraar(s) inzicht krijgen in de risicoprioritering, het ingevulde control framework of de slechtwerkende processen? Dan krijg ik gerichte materiële controles op precies die punten!” Er lijkt dus nog steeds een grote mate van wantrouwen te zijn.
De vraag is dan: wanneer is informatie concurrerend of bedrijfsgevoelig? Ik begrijp dat het lastig is om de hiervoor genoemde informatie breed te delen. Dat is mijnsinziens ook niet de informatie die nu nodig is. Maar hoe heb jij bepaald wanneer een risico belangrijk is? Welke zekerheden staan er in jouw control framework? Hoe ziet jouw procesbeschrijving eruit? Welke functionarissen zitten er in jouw projectgroep? Dit is niet zozeer bedrijfsgevoelige informatie en kun je ook niet een-op-een kopiëren voor je eigen organisatie. Maar het geeft wel inzicht. Zeker als je op een bepaald thema een aantal voorbeelden naast elkaar kunt leggen ter inspiratie.
Balans
Een goede ‘halen en brengen’-balans helpt hierbij. Het mooiste is natuurlijk dat beide partijen iets hebben aan de samenwerking. Ik spreek evengoed met koploperzorgaanbieders die aangeven best kennis en informatie te willen delen, maar dat daar in de praktijk eigenlijk nooit om wordt gevraagd.
Dus … zet je eigen netwerk in! Spreek met ziekenhuizen of ggz-instellingen in de regio. Benader een koploper. Adresseer het in het gebruikersplatform van je software leverancier. Zoek zorgaanbieders die in dezelfde fase zitten of dezelfde ambitie hebben. Bezoek een regiobijeenkomst of ander event waar je kunt netwerken. Maar wat je ook doet: vind niet zelf het wiel opnieuw uit! Sharing is caring!