Value based healthcare (VBHC) is het nieuwe modewoord. Het uitgangspunt, zorg die waarde toevoegt voor de patiënt, onderschrijf ik volledig. In de uitwerking lijkt het een vehicle te worden. Al zo groots en meeslepend is dat het moeilijk wordt om vorm te geven.
Soms wordt ook het meten van uitkomsten verward met VBHC, dit is echter slechts een onderdeel hiervan. Toch vraag ik mij af of VBHC niet veel meer een cultuur is. Een cultuur waar de patiënt of cliënt centraal staat en iedere medewerker dagelijks bezig is met zaken die waardevol zijn voor de patiënt. Of deze nu groot of klein zijn. Een cultuur waar persoonsgerichte zorg vanuit het hart wordt vormgegeven. Waar aanpassingen aan zorgprocessen spontaan worden aangebracht, waar dit de patiënt ten voordele is.
Enkele voorbeelden om tot nadenken aan te zetten:
- Ter monitoring van bijwerkingen van reumamedicatie is laboratoriumonderzoek noodzakelijk. Eén van de patiënten heeft prikangst. De poli-assistentes hebben hiervan een notitie gemaakt in het dossier. Wanneer patiënte binnenkomt, wordt ze niet elektronisch aangemeld voor het bloedprikken, zoals gebruikelijk is. Ze wordt persoonlijk begeleid naar de prikkamer, terwijl haar collega de laborante het labformulier brengt. Binnen 5 minuten zit ze opgelucht in de wachtkamer aan de koffie. Na een half uurtje zijn de labresultaten bekend en komt ze bij de arts.
- Het waait flink aan de boulevard in Vlissingen waar een polilocatie is. Een oudere dame, wankel ter been, vertelt dat ze met moeite de 100 meter van haar huis kon lopen. Na het consult wordt ze door één van de poli-assistentes naar huis begeleid.
- Een kortademige 85-jarige heer is langzaam naar de artsenkamer geschuifeld. Tegen het einde van het consult vraagt de doktersassistente of er nog bloed geprikt moet worden. Op een bevestigend antwoord van de arts regelt ze dat hij via een kortere route naar de prikkamer kan en daar direct geholpen wordt.
- Een vriendelijke buitenlandse dame komt ongerust de poli binnen. De assistentes kennen haar en weten dat ze mede door de taalbarrière sneller dan andere patiënten ongerust is over mogelijke bijwerkingen. Na overleg met de arts wordt ze extra gepland op de poli en gaat ze gerustgesteld weer naar huis.
- Een patiënte komt na het bezoek aan de arts bij de balie voor een nieuwe afspraak. Vooraleer de afspraak te maken bellen de assistentes eerst de taxi, zodat ze vlot wordt opgehaald.
Is dit service? VBHC? Het standaard meten van uitkomsten van deze gestes is niet mogelijk. Het opleggen van bovenaf dat medewerkers zich op deze manier gedragen ook niet. Hoe we dit ook noemen, ik ben ervan overtuigd dat patiënten juist door deze persoonlijke benadering zich gewaardeerd voelen en dat dit ongemerkt van waarde is. Ik ben trots met dit soort gemotiveerde medewerkers te mogen werken. Dit soort medewerkers maakt onze zorg elke dag een stukje beter.