Herinnert u hem nog, de film van Steven Spielberg uit 2002 die zich afspeelt in 2054 en waar een speciale eenheid van de politie actief is in Washington DC, Pre-Crime genaamd? Met als doel om toekomstige moordenaars te arresteren voordat ze de moord plegen, waarna ze zonder proces in een permanente slaap worden gebracht. Door deze eenheid is de stad veiliger dan ooit.
Ik moest er vorige week aan denken op de Healthcare Information and Management Systems and Society (HIMSS).
Big data, afkomstig uit patiëntendossiers, e-health-apparatuur en consumentengedrag, komt in zelflerende machines terecht die ons gaan helpen om gezonder te leven en vooral om minder gebruik te gaan maken van zorg. De belofte is ook dat deze ontwikkelingen ervoor gaan zorgen dat zorgprofessionals leuker en zinvoller werk kunnen gaan doen.
De ingrediënten voor deze cocktail waren volop aanwezig op de HIMSS en het aantal bedrijven dat hierop ontwikkelt is meer dan indrukwekkend. Het is geen academische exercitie of science fiction meer, maar business. Vooral van bedrijven van buiten de zorg en op internationale schaal.
Toegevoegde waarde
Binnen de HIMSS wordt niet meer gesproken over patiëntenportalen, e-health of persoonlijke gezondheidsdossiers. Zaken waar we in ons ziekenhuis nog volop mee bezig zijn en waar nog veel energie nodig is om dit goed werkend te krijgen op een manier die voor patiënten echt toegevoegde waarde heeft.
Op de HIMSS is het perspectief gericht op ‘internet of care’. En deze vindt plaats buiten de reguliere instituties. ‘Internet of care’ is een consumentenmarkt, gedreven vanuit de interactie tussen consumenten en grote internationale bedrijven. Ons ziekenhuis wordt daarin een kleine schakel, die alleen in uiterste nood benut zal worden.
Oude dag
Het gaat mij nog gebeuren op mijn oude dag dat de sensoren in mijn kleding en mijn tandenborstel signaleren dat ik wat wankel ben en minder in conditie. De gezondheidscommunity waarvan ik lid ben, regelt ongevraagd een doosje extra eieren in mijn maaltijdbox en koppelt mij aan een buurvrouw van even verderop die de komende drie dagen een uurtje met mij gaat wandelen. Hierdoor wordt voorkomen dat ik val en mijn heup breek. Mijn zorgverzekeraar heeft een abonnement bij een internationale firma met het grootste ’datalake’ op dit gebied. Daaruit blijkt dat de kosten voor de eieren en de wandelbegeleiding een zeer rendabele investering zijn. Mijn eet- en wandelgedrag zie ik beloond in een lagere ziektekostenpremie en natuurlijk in een langer gezond leven.
Een deprimerend perspectief voor een ziekenhuisbestuurder? Nee, helemaal niet. De zorg kent grote uitdagingen: te veel patiënten, te weinig personeel en te weinig geld. Wat zou het mooi zijn als onze professionals meer tijd en aandacht kunnen besteden aan minder patiënten. In een context waarin je als instelling niet in de positie wordt gebracht om te verantwoorden waarom je iets doet, maar dat je handelt vanuit een duidelijke consumentenvraag.
Zorgconsument van de toekomst
Wij kunnen ons hierop voorbereiden. Niet door de technologie te ontwikkelen, want daar zijn veel anderen al mee bezig. Maar door ons meer dan ooit te gaan verplaatsen in de patiënt als de zorgconsument van de toekomst. En onze kennis en ervaring in te zetten om daar waar mogelijk te voorkomen dat onze voorzieningen nodig zijn. Het Catharina Ziekenhuis is in 2054 een ‘pre-cure-eenheid’, is mijn overtuiging. Een uitdagend en spannend perspectief!
Geranne Engwirda
Lid raad van bestuur Catharina Ziekenhuis 
Hoe ziet de routekaart naar digitale zorg er uit? Met deze vraag als rode draad wordt u op 23 maart 2018 tijdens de HIMSS Highlights bijgepraat over de HIMSS 2018.