De meesten van ons zijn vooral druk bezig met het reageren op, en het maken van plannen en planningen vanuit een referentiekader dat stamt uit de twintigste eeuw. Een eeuw die we herkennen en begrijpen, maar die niet langer bestaat.
‘After midnight, we gonna find out what it is all about.’ (Eric Clapton)
Het punt waarop ons leervermogen de snelheid van de ontwikkelingen niet meer kan bijhouden is middernacht. Vandaar ‘overleven na middernacht’. En volgens sommigen is het al ruimschoots na middernacht. Het betekent dat oplossingen van vandaag, voor problemen van gisteren, in een snel tempo obsoleet worden.
Voorbeelden te over: de ontwikkeling van telefonie in Afrika slaat de vaste netwerken over. Idem voor de elektriciteitsvoorziening wereldwijd. Wie wekt er niet zelf stroom op? Wie brouwt niet zijn eigen bier? Technieken en kennis worden veel verder gedistribueerd en komen bij gebruikers terecht. Omgekeerd dragen gebruikers ook veel meer bij aan de ontwikkeling van die technologie. Fascinerend vind ik het gegeven dat er inmiddels 250 duizend apps zijn ontwikkeld voor gezondheid en zorg. En natuurlijk zit daar veel onzin tussen, maar er zijn veel meer mensen bezig oplossingen te vinden dan het handjevol EPD-leveranciers dat we kennen.
Inzichten van gisteren
De grote technologie wordt bijna overal vervangen door kleinschaliger en preciezere vormen. Dat geldt ook voor de zorg (begeleiding, diagnostiek, behandeling). Hoe houden we dat bij? In onze bestaande organisaties zijn er maar weinig mensen die werken aan de oplossingen en de wereld van morgen. Het merendeel van onze tijd zijn we aan de slag met de inzichten van gisteren en werken we aan de problemen die veroorzaakt zijn door oplossingen van eergisteren.
Het bundelen van krachten kan hierbij helpen. Door kruisbestuiving tussen organisaties mogelijk te maken, door innovaties te onderkennen en verder op weg te helpen. Dat kan door een netwerk te organiseren waarin mensen elkaar makkelijker kunnen vinden. Dat moet juist niet in een overgestructureerde organisatievorm, maar in de vorm van een netwerk. mProve wil zo’n netwerk zijn.
Schaalgrootte
Want ondanks alles blijft schaalgrootte wel een rol spelen. Maar niet door grote groepen mensen hetzelfde te laten doen, of met een grote en dure infrastructuur te werken, zodat we kosten kunnen verminderen. Het kan wel door mensen en organisaties met elkaar te verbinden, zodat kennis en inzicht in oplossingen sneller circuleren. Waarbij de drempels naar de rest van de wereld zo laag mogelijk zijn. Organisaties die op deze manier zich sneller zullen ontwikkelen hebben altijd een voordeel. En belangrijker nog: dat geldt ook voor hun patiënten. Of liever gezegd: hun partners.
Rob Dillmann
Bestuursvoorzitter Isala
—
De organisatie van het zorgaanbod is voortdurend in beweging. Samen met u willen we in beeld brengen in welke richting de organisatie van het zorgaanbod zich ontwikkelt en wat daar de drijfveren voor zijn. Binnenkort zal via Skipr een vragenlijst verspreid worden die gemaakt is door de Erasmus Universiteit Rotterdam in samenwerking met Vilans. Dit is één van de blogs geschreven door een bestuurder die tevens geïnterviewd is voor deze vragenlijst. Wij hopen dat u, als het zover is, de tijd neemt om deze vragenlijst in te vullen.