Goed nieuws voor al die ggz-behandelaren die niet uit de voeten kunnen met het dbc-systeem. Wat de Nederlandse Zorgautoriteit betreft zijn de dbc’s in 2020 verdwenen in de ggz. Dan hebben we een nieuw model, waarmee behandelaren maatwerk kunnen leveren. Maar dan moeten nu wel zoveel mogelijk aanbieders meedoen om het model te testen.
Deze week bleek uit een promotieonderzoek van Rosanna Nagtegaal dat psychologen nog altijd ontevreden zijn over het dbc-systeem. Voornaamste punten van kritiek: het is bureaucratisch. Psychologen en psychiaters krijgen alleen dan een vergoeding als een patiënt binnen de kaders van de DSM-diagnoses valt. In het onderzoek doen psychologen dan ook de suggestie om de diagnose los te koppelen van de vergoeding.
Laat dat nou precies zijn waar de NZa samen met aanbieders, verzekeraars en brancheorganisaties in de ggz aan werkt! We hebben met elkaar gekozen voor een zorgclustermodel, geënt op het stelsel dat in Engeland in de ggz gebruikt wordt.
Persoonlijke omstandigheden
De behandelaar brengt daarin aan de hand van een serie vragen de psychische problematiek en de zorgvraag van de patiënt in kaart. Maar daarnaast stelt hij vragen over de persoonlijke omstandigheden van de patiënt. Heeft hij familie en vrienden die hem helpen, heeft hij werk, en is er sprake van andere problematiek zoals een verslaving of fysieke klachten? Op basis daarvan bepaalt de behandelaar welke behandeling passend en nodig is.
In het model zijn vaste evaluatiemomenten ingebouwd, waarop de psycholoog of psychiater en de patiënt bespreken hoe het gaat. Heeft de behandeling effect? Moet die intensiever worden, of kan er langzaam afgebouwd worden? De patiënt krijgt zo meer inzicht in zijn behandeling.
Psychologen en psychiaters mogen tussentijds de zorg die zij daadwerkelijk geleverd hebben declareren. Dat heeft als voordeel dat aanbieders sneller betaald worden. Belangrijk in een sector waarin lange discussies over de jaarrekeningen lopen.
Massaal testen
Natuurlijk willen we dat de nieuwe werkwijze goed aansluit bij de dagelijkse praktijk in de ggz. Ook de NZa wil dat patiënten zo snel mogelijk de zorg krijgen die zij nodig hebben, en dat aanbieders zich daarop kunnen richten. Daarvoor is het wel nodig dat het nieuwe model goed getest wordt in de praktijk. Massaal. Door zoveel mogelijk aanbieders. Als we nu vaart maken kan het nieuwe systeem ook echt in 2020 van start.
Natuurlijk realiseer ik me dat dat een extra belasting betekent voor ggz-aanbieders die toch al de nodige administratieve lasten hebben. Maar het is voor een goede zaak. Een aantal aanbieders is al aan het proefdraaien met het nieuwe model. Maar we hebben nog veel meer informatie nodig om de aansluiting met de praktijk zo goed mogelijk te maken.
Verplichten
Als er te weinig aanbieders vrijwillig meedoen, zullen we tot een verplichting over moeten gaan. Die beslissing neem ik liever niet. Ik hoop dan ook van harte dat zich de komende weken voldoende aanbieders vrijwillig melden om proef te draaien.
Voorzitter raad van bestuur NZa
