Na eindexamens is het voor veel jongeren tijd om te kijken naar de toekomst en vaak zal dit gaan om studeren. Universiteiten, hogescholen en mbo’s zullen over een aantal maanden volstromen met nieuwe studenten die klaar zijn om aan de slag te gaan. Maar voor jongeren met een beperking is deze drempel vaak (soms letterlijk) te hoog.
De faciliteiten nog lang niet zijn waar ze zouden moeten zijn. Maar het heeft voor een belangrijk deel ook te maken met financiële drempels. Het is hoog tijd om die uit de te weg te helpen.
Wij willen écht studeren, het studentenleven ervaren, onszelf als individu verder ontwikkelen, maar wij merken dat de zorgen over financiële lasten in de toekomst blijven rondspoken in ons hoofd.
Arbeidsbeperking
We leven in een tijd, waarin veel studenten leningen moeten afsluiten om te kunnen studeren. Jongeren met een chronische ziekte of beperking, zoals ikzelf, komen hierdoor in de knoop te zitten met hun financiële lasten. Natuurlijk kunnen óók jongeren met een chronische ziekte of beperking lenen om een studie te volgen. Daarbij wordt echter geen rekening gehouden met het feit dat jongeren met een chronische aandoening de studielening minder snel kunnen terugbetalen dan andere studenten. Door arbeidsbeperkingen is het namelijk voor deze jongvolwassenen lastiger om een even groot inkomen bij elkaar te verdienen als de gemiddelde student die lenen moet.
Onvoorspelbaar
Jongeren met een chronische aandoening die besluiten het risico te nemen om een lening aan te gaan bij DUO, worden niet zelden daarnaast nogmaals verrast door de extra kosten die komen kijken bij het studeren met een beperking. Ik licht er graag drie uit:
1) De mogelijkheden om op kamers te gaan als jongere met een beperking zijn vaak al gelimiteerd door een hoge vraag en een laag aanbod. Dat heeft ook consequenties voor de huurprijzen. De woonlocaties die door gemeenten worden voorgesteld, zijn vaak ver weg van het studentenleven dat iedere student wenst te leven en zijn vaak ronduit duur.
2) Maar ook extra kosten voor vervoer worden vaak onderschat. Hoewel iedere student dankbaar is voor het openbaar vervoer dat gratis aangeboden wordt door de overheid, is het nog lang niet altijd goed toegankelijk. Ook is het niet altijd mogelijk te reizen met het OV, bijvoorbeeld bij een plotseling verergering van de ziekte.
3) Daarnaast zijn er extra ziektekosten, hogere zorgverzekeringen, extra boeken om niet te hoeven sjouwen met boeken, enzovoort. Een chronische ziekte is nu eenmaal onvoorspelbaar en daar horen ook onvoorspelbare extra kosten bij.
Studiebeurs
Op dit moment is er een extra studiebeurs voor jongeren die het thuis niet breed hebben. Maar een studiebeurs voor jongeren die het door hun ziekte of aandoening minder opties hebben en met hogere kosten zitten, die is er nog niet. Daarom maken wij ons hard voor een extra studiebeurs voor jongeren met een chronische aandoening. Wij willen en kunnen mee-studeren, mee-leren en mee-ontdekken. Maar wij vragen ook uw hulp om u voor ons hard te maken in de politiek, om u hard te maken voor goed onderwijs zonder financiële zorgen voor íedereen.
Lid Jongerenpanel Zorg én Perspectief
