Het grote wereldleed dat vorige week als een stortvloed over ons heen kwam, deed me opnieuw beseffen dat er ook veel dingen zijn waar we dankbaar voor mogen zijn.
Zoals voor onze democratie, onze vrijheden én voor het prachtige werk dat er in onze branche verzet wordt door de 240.000 medewerkers die hun uiterste best doen voor de bewoners in onze verpleeghuizen. In de discussie over de kwaliteit van de verpleeghuiszorg die onlangs losbrandde, was er te weinig oog voor de enorme inspanning en liefdevolle zorg die medewerkers in verpleeghuizen dag en nacht leveren aan de meest kwetsbare ouderen in ons land. Zij voelen zich deze zomer wel erg in de kou gezet.
Kritisch toezicht
De zware zorg voor deze groep ouderen is van groot belang voor onze samenleving en het is vanzelfsprekend dat de Inspectie voor de Gezondheidszorg kritisch toezicht houdt op de basiskwaliteit van deze zorg. Natuurlijk moet die op orde zijn. De branche is daarop aanspreekbaar en waar die basiskwaliteit te wensen over laat, moeten we die zo snel mogelijk verbeteren! Wij lopen niet weg van onze verantwoordelijkheid.
Iedereen moet er op kunnen vertrouwen dat de zorg voor zijn of haar vader of moeder is toevertrouwd aan betrokken en goed opgeleide medewerkers. Aan die professionaliteit, betrokkenheid en inzet van de werknemers schort het niet. Maar de grotere complexiteit van de zorgvraag en de toegenomen regeldruk heeft hun werk er niet eenvoudiger op gemaakt.
De ouderen van nu blijven zo lang mogelijk thuis wonen en verhuizen pas naar een verpleeghuis als het thuis echt niet langer kan. Hun zorgvraag is complex en vraagt om meer specialistische kennis. Scholing en bijscholing en de inzet van gekwalificeerd personeel is van groter belang dan ooit. ActiZ maakt zich dan ook hard voor opleidingen en bijscholing die aansluit bij de huidige complexe zorgvraag.
Realistisch beeld
Ik zie het ook als onze taak om de samenleving een realistisch beeld te geven van de zorg in een verpleeghuis. Die zorg is er meestal niet op gericht om de bewoners beter te maken. Zij hebben vaak ernstige aandoeningen, in veel gevallen in combinatie met dementie. Genezing is niet meer mogelijk. En het woord ‘verpleeghuis’ heeft een dubbele betekenis: je wordt er verpleegd volgens vastgestelde, toetsbare standaarden, maar het is ook je thuis. Daar ligt exact het dilemma waar veel medewerkers in de zorg van dag tot dag mee te maken hebben.
Verpleeghuisbewoners, hun familieleden en andere direct betrokkenen herkennen dat. Zij zien de dilemma’s waarmee medewerkers in de zorg dagelijks kampen. Zij zien ook hun toenemende werkdruk. En zij zien vooral ook de liefde en zorg waarmee bewoners in onze verpleeghuizen worden omringd. Hun respect en waardering daarvoor laten zij regelmatig blijken. In de afgelopen dagen deden ze dat ook massaal publiekelijk via Facebook en Twitter. Ik sluit me daar van harte bij aan en zeg aan alle medewerkers in de zorg: #ikwaardeerje.
Jan de Vries
Algemeen directeur ActiZ
