De kosten in de zorg rijzen de pan uit en tegelijkertijd heeft iedereen ruzie met iedereen. Huisartsen en minister maken ruzie, verzekeraars komen niet tot contracten met ziekenhuizen en de eerste lijn stuurt patiënten door naar de tweede lijn.
Het is wachten op nog verder uit de hand lopende kosten, met name in de tweede lijn. De financiële prikkels in de ziekenhuiszorg leiden tot toenemende volumegroei.
Gevolgen voor patiënt en verzekerde kunnen niet uitblijven nu de kosten explosief dreigen te stijgen. Onbetaalbare premies, hoge eigen betalingen en verschraling van het verzekerd pakket zijn het gevolg. En de zorg is niet optimaal.
Wijkgerichte aanpak
De NPCF ziet een belangrijke oplossing voor de huidige problematiek in het samenvoegen van de budgetten voor de eerste en de tweede lijn. Met daarnaast een wijkgerichte aanpak.
Samenvoegen budgetten
Het financiële ‘schot’ tussen de eerste en tweede lijn zorgt er nu voor dat er amper noodzaak tot samenwerking is en dat er -met name in de tweede lijn- een drijfveer is om meer te produceren. Door het instellen van één budget voor de eerste en tweede lijn, ontstaat er een gezamenlijke verantwoordelijkheid. En er blijft geld over, wat besteed kan worden aan een wijkgerichte aanpak.
Doel moet zijn om in de eerste lijn te doen wat kan en slechts doorverwijzen naar de tweede lijn wat moet. De volumeprikkels in de tweede lijn moeten weggehaald worden. Daarnaast moet er nagedacht worden over wat er in de eerste lijn hoort en wat er beter door anderen gedaan kan worden, bijvoorbeeld door maatschappelijk werk of vrijwilligers. Want bijvoorbeeld eenzaamheid moet je niet met pillen bestrijden en los je niet per definitie op bij de huisarts.
Zorg dichtbij en wijkgericht
Goede samenwerking tussen de eerste- en tweedelijnszorg met aandacht voor preventie, de sociale omgeving en maatschappelijke ondersteuning is noodzakelijk. De verzekeraar stimuleert deze ontwikkeling of dwingt het zelfs af door middel van hun zorginkoop. De patiënt moet daarnaast een stevige rol krijgen bij het vaststellen van wat nodig en gewenst is. Voor de patiënt is het van belang dat goede zorg op de juiste plaats wordt geleverd, dichtbij als het kan, verder weg als het moet.
Budget overhouden
Op die manier samenwerken levert zorg op maat op en het wordt dan zelfs mogelijk om budget over te houden. Dat geld kan ingezet worden voor zorg die specifiek past bij de betreffende stad, regio of wijk. Ik denk dan aan preventie, gezondheidsbevorderende activiteiten en welzijn. Het gaat erom de kwaliteit van leven van mensen in een wijk te verhogen. En als dat dan de kosten beperkt, dan slaan we twee vliegen in één klap.