Mensen met een verstandelijke handicap en hun ouders worden opnieuw in de kou gezet! Een stevige uitspraak, maar volgens mij niet onterecht. Niet alleen gaan alle bezuinigingsmaatregelen de VG-sector niet in de koude kleren zitten, ook wordt het voor ouders en mensen met een beperking zelf steeds moeilijker om zich te organiseren.
Derde partij
Nieuwe en forse bezuinigingen op PGO-organisaties komen er namelijk aan, hiermee wordt de invloed van de derde partij nog verder teruggedrongen. Een derde partij die eigenlijk op nummer één zou moeten staan in de zorg. De andere partijen in de zorg, met name de vertegenwoordiging van de zorgaanbieders blijven buiten schot. Te gek voor woorden.
Financieringsgrondslag
De grondslag voor de financiering van PGO-organisaties is een subsidieregeling waar dus steeds meer op bezuinigd wordt. De brancheorganisatie van de zorgaanbieders in deze sector wordt AWBZ gefinancierd en kent een veel steviger financieringsgrondslag. PGO-organisaties als KansPlus worden ten onrechte niet op grond van de AWBZ gefinancierd. Het door minister Klink destijds gevraagde rapport ‘Wenkend Perspectief’ bevat voldoende argumentatie om hier wel voor te kiezen. Maar dat rapport wordt in de la geschoven, omdat het vanuit financieel oogpunt niet uitkomt. Het belachelijke is dat een AWBZ financiering van PGO-organisaties niet meer geld hoeft te kosten. Het gaat om het herverdelen van gelden die beschikbaar zijn voor vertegenwoordigers van de sector.
Kortzichtig beleid
Om een lang verhaal kort te maken, er is sprake van kortzichtig beleid. Maar het is bijzonder dat wij met zijn allen als burger uit de AWBZ wel de belangenbehartiging van zorgaanbieders betalen, terwijl de belangenbehartiging voor de burgers zelf geen beroep kan doen op die gelden. Ik blijf roepen dat dit te gek voor worden is. De burger betaalt dus voor zijn eigen oppositie, maar niet om zijn eigen stem te laten doorklinken.
Inhoudelijk belang
En dat terwijl het inhoudelijke belang van KansPlus wel wordt erkend. Anders zouden wij niet worden gevraagd om aan te schuiven bij initiatieven zoals de ‘Denktank Complexe Zorg’. Maar het moet voor ons wel mogelijk blijven om hierbij aan te kunnen schuiven. Grote vrees is dat de stem van mensen waar het echt om gaat en waarover wij bijvoorbeeld rapportages uitbrengen van het Kennis- en adviescentrum volstrekt achter de horizon verdwijnt.
Terugknokken
Wat mij betreft is het hoog tijd dat PGO-organisaties zich gaan verzetten en zich mobiliseren om dit onheil af te wenden. Laten we met zijn allen een vuist maken, laten we aantonen dat de consument de rol van eerste partij moet vervullen, en laten we duidelijk maken dat alle mooie beleidspraat uit Den Haag voorzien moet worden van financiële middelen om dit mogelijk te maken. Overigens is KansPlus zich ervan bewust dat niet alleen Den Haag voor financiering moet zorgen, maar dat ook andere inkomstenbronnen moeten worden aangewend. Ook wij maken ons hier sterk voor! Onze leden leggen een maximale contributie op tafel, we hebben een samenwerking met een grote zorgverzekeraar en we zoeken naar alle mogelijke manieren van sponsoring. Ja, we zijn op zoek naar alternatieve financieringsbronnen, alleen zijn die nooit structureel en vaak project gerelateerd. Hoe kunnen we zo onze functie van waakhond blijven vervullen? Een functie die telkenmale zo hard nodig blijkt te zijn in de sector.
Kriebels
Een ander belangrijk onderwerp in de VG-sector waar ik de kriebels van krijg heeft betrekking op het vreemde kwaliteitsbeleid. Al die onzinnige discussies over kwaliteit rond ‘meten is weten’, waar heel veel geld en heel veel tijd aan wordt besteedt en waarvoor nota bene recentelijk door de overheid een nieuw kwaliteitsinstituut is opgericht. Laten we dat zo snel mogelijk afschaffen en ons richten op de kwaliteit van de directe zorgverlening. Het werken op de werkvloer, de directe relatie tussen verstandelijk gehandicapte mensen en hun ondersteuners, daar draait het om! Laten we al die certificeringdiscussies zo snel mogelijk naar de prullenbak verwijzen. Het gaat immers om kwaliteit van bestaan en hoe die in de praktijk wordt ervaren. Daar kunnen organisaties als KansPlus de nodige input voor leveren, tegen veel minder geld!
In de steek gelaten
In feite laten de huidige regeringspartijen de burger met een verstandelijke handicap en hun familie in de steek als ze hun beleidsvoornemens doorvoeren. Terwijl deze mensen bij uitstek ondersteuning verdienen. Ook in de sfeer van onderwijs, sociale werkvoorziening, inkomen, zorg zien we allerlei bezuinigingsmaatregelen. Ook deze maatregel passen in het steeds killere klimaat in de sector. Een verwerpelijk beleid dat gekeerd moet worden.
Jo Terlouw, directeur KansPlus