Als aanvulling op de technische standaarden voor informatie uitwisseling en koppelbaarheid van systemen. Zodat er naast technische standaarden ook sociale standaarden komen, gericht op gebruiksgemak. Want als je iets snapt, is de kans groter dat je het doet. En in ieder geval niet uitvalt.
Eenheid
Met bewondering volg ik de voortgang van eenheid in technische standaarden voor informatie uitwisseling in de zorg, de PGO’s etc, oftewel de technische innovatie. En met nog meer interesse zoek ik naar degene die de handschoen oppakt om de informatie die via standaarden wordt gedeeld ook begrijpelijk en toegankelijk maakt. Gaat een dokter eenvoudig communiceren in een PGO? Worden systemen gebruiksvriendelijk door een uitwisselstandaard? Dat gaat niet vanzelf.
U leest hier een oproep: ik maak graag gebruik van uw kennis en ideeën! Ik geloof in de kracht van vragen stellen. En ‘wisdom of the crowd’. Waarom deze oproep, dat licht ik u graag toe.
Cultuur
Technisch kan alles, we kunnen heen en weer naar de maan. Een mooi voorbeeld van technische innovatie, kunnen we allemaal berekenen en in processen uittekenen. Geeft ook de ongekende mogelijkheden aan! En bij sociale innovatie is dat net iets ingewikkelder. Dat gaat om cultuur, veranderen, houding en gedrag. Is minder meetbaar, heel ambigu en complex. Dat is het mooie aan de mens en het ingewikkeldste om te sturen. “Je bent wat je doet” en “je doen wat je ziet” mooie uitspraken die toegelicht worden in aanbevelenswaardig boek van Roos Vonk. Ondanks de ingewikkeldheid verdient het de aanbeveling om de verdeling van aandacht, tijd en geld tussen technische en sociale innovatie beter in balans te brengen.
Meer dan digitale vaardigheden
Mooie ontwikkeling is de toegenomen aandacht voor digitale vaardigheden in de zorg. Van bestuurder, tot verpleegkundige, dokter en patient met mantelzorger. Eigenlijk gaat dit over iedereen. Niemand wordt immers digitaal vaardig geboren. En omgaan met digitale zorg vraagt meer dan digitale vaardigen. Het gaat ook om andere manier van zorg verlenen, communiceren, veranderen etc.
Vele mooie voorbeelden op gebied van training in digitale vaardigheden in het land worden gedeeld. Suzanne Verheijden is op dat gebied echt een held!
Tegelijk vind ik het verontrusten dat er ook nog vele ingewikkelde systemen en toepassingen zijn en bij komen.
Via trainingen in allerlei vormen (e-learning, microlearing, op de werkplek etc) worden mensen geleerd om hiermee om te gaan. Wat zou er gebeuren als we een afspraken stelsel maken voor gebruiksgemak?! Naar analogie van technische afspraken stelsel? In mijn ogen helpt dit de sociale innovatie, adaptievermogen een flinke stap vooruit.
Vraag mij wat ik nodig heb
En dan kunnen we sowieso altijd allemaal het advies van een andere held in de zorg (Greet Veldman (ruim in de 90 jaar) toepassen: ‘vraag mij wat ik nodig heb en vul het niet voor mij in. En zorg dat de WiFi het altijd doet, anders heb ik niets aan digitale zorg’.
Kortom, een pleidooi voor afspraken over “begrijpelijke taal en systemen”. Zodat training digitale en-verander vaardigden daarop kunnen worden gebouwd. Zo voorkomen we innovatie door bestaande onduidelijkheid te digitaliseren. En stimuleren we transformatie naar gebruiksgemak van digitale zorg.
Lea Bouwmeester is adviseur en spreker op het gebied van health, digitalisering en inclusie