Een zorgaanbieder mag patiënten niet tegen betaling sneller behandelen. De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) concludeert na onderzoek bij het Kennemer Gasthuis dat deze vorm van zorgbemiddeling in strijd is met de Wet marktordening gezondheidszorg (Wmg). De NZa heeft het ziekenhuis en het bemiddelingsbureau hierop aangesproken en verzocht deze werkwijze te stoppen. Of betaalde zorgbemiddeling in de toekomst wel wenselijk is, moet de minister van VWS bepalen. Begin dit jaar ontstond ophef over ‘voorkruipzorg’ bij het Kennemer Gasthuis. In ruil voor snelle behandeling van een patiënt ontving het ziekenhuis van het bemiddelingsbureau een vergoeding van maximaal 900 euro per patiënt . Het bemiddelingsbureau rekent de kosten voor bemiddeling op haar beurt weer door aan haar opdrachtgevers, onder meer werkgevers en sportclubs.
Bemiddelaar is zorgaanbieder
Volgens de NZa is het wettelijk niet toegestaan om als zorgaanbieder voor de levering van zorg aanvullende kosten in rekening te brengen bovenop de geldende, door de NZa vastgestelde tarieven. Dit verbod geldt ook voor het bemiddelingsbureau. Deze wordt in de onderzochte constructie eveneens aangemerkt als zorgaanbieder omdat hij kosten in rekening brengt voor het ‘leveren van zorg.’ Door ook bemiddelingsbureaus als zorgaanbieder aan te merken, wordt voorkomen dat zorgaanbieders de kosten van zorg sluipenderwijs verhogen door het inschakelen van een bemiddelaar.
Uit het onderzoek blijkt dat op basis van deze bemiddelingsconstructie tot op heden twee patiënten zijn geholpen. Een vergoeding daarvoor was door het ziekenhuis echter nog niet bij het bemiddelingsbureau in rekening gebracht. Het ziekenhuis en het bemiddelingsbureau overtreden de wet pas als er daadwerkelijk een vergoeding wordt betaald.
Wachtlijstbemiddeling
De NZa is voorstander van zorgbemiddeling zolang die plaatsvindt binnen de bestaande wet- en regelgeving. Zorgbemiddeling waarbij de consument sneller en goed wordt geholpen en de capaciteit van zorgaanbieders optimaal wordt benut, levert voordelen voor de consument op doordat hij sneller terugkeert in de maatschappij en zorgt voor afname van wachtlijsten in de zorg. Zorgverzekeraars mogen daarom gewoon blijven bemiddelen voor hun verzekerden.
Politiek besluit
In de politiek en media bestaat al enige tijd discussie over de wenselijkheid van bemiddelingsinitiatieven tegen betaling. Hierbij is tweedeling in de zorg waarbij zorgaanbieders financieel voordeel behalen door bepaalde groepen patiënten sneller te helpen een mogelijk risico omdat zorgaanbieders wellicht voorrang geven aan patiënten die voor bemiddeling willen en kunnen betalen. Het is aan de minister van VWS om te bepalen of betaalde zorgbemiddeling in de toekomst wenselijk is.
