Het Landelijk Platform GGZ (LPGGz) maakt zich ernstige zorgen over het gebrek aan daadkracht om het aantal separaties terug te dringen. Het platform reageert hiermee op het onderzoek van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) naar het gebruik van de isoleercel.
Onvoldoende resultaat
Hoewel de inspectie constateert dat het aantal separaties met tien procent is gedaald, heeft de Inspectie ook kritiek. In veel van de bezochte instellingen wordt niet gewerkt met een separeerprotocol en separaties worden niet stelselmatig geëvalueerd met cliënt, familie of hulpverlener. Separeren neemt geen vaste plek in op de agenda van raden van bestuur. Raden van bestuur weten daardoor niet wat er speelt en kunnen dus niet ingrijpen om het aantal separaties in hun instellingen terug te dringen.
Veel klachten
De koepelorganisatie van cliënten- en familieorganisaties in de GGZ verwijt de ggz-bestuurders op grond hiervan een gebrek aan lef en leiderschap. LPGGz ontvangt met grote regelmaat schrijnende ervaringsverhalen van cliënten die als gevolg van separatie getraumatiseerd zijn. Het platform zegt nog steeds veel klachten te krijgen van cliënten die gesepareerd worden. “Iedere separatie is er één teveel’, zegt directeur Marjan te Avest van het Landelijk Platform. “Separeren is geen manier om mensen te behandelen. Het is traumatiserend en kan leiden tot versterking van angstgevoelens, verwardheid en een verslechterde verhouding tussen cliënt en hulpverlener”.
Omslag in denken
Het LPGGZ wil dat separeren tot het uiterste wordt beperkt. Ter Avest: “Er zijn voldoende menslievende methodieken bekend die dwang kunnen voorkomen. Het automatisme om iemand linea recta te separeren, is het eerste dat hulpverleners moeten afleren. Deze instellingsbrede omslag in denken en handelen vraagt om leiderschap en ambitie.” Onder het motto “opsluiten is geen zorg” roept het LPGGz bestuurders op om hun verantwoordelijkheid te nemen en het aantal separaties drastisch te beperken.
