Ketenzorg heeft een positief effect op de kwaliteit en snelheid van de zorg voor mensen met dementie en hun mantelzorgers. Bovendien is de zorg goed op de individuele behoeftes afgestemd. Dit blijkt uit onderzoek onder 434 mantelzorgers en zorgprofessionals van Alzheimer Nederland, de Nederlandse Patienten Consumenten Federatie (NPCF) en adviesbureau Deloitte in opdracht van het ministerie van VWS.
Effectief
Uit het onderzoek komt naar voren welke elementen van belang zijn voor effectieve ketenzorg voor mensen met dementie. Van groot belang is de toewijzing van een casemanager. Deze persoonlijke begeleider zorgt ervoor dat de zorg snel op gang komt en goed wordt afgestemd op de persoonlijke situatie van de betrokkenen. Daarnaast zorgt vraaggestuurde financiering voor verruiming van het zorgaanbod. Bovendien betekent verbeterde samenwerking tussen zorgaanbieders ervoor dat problemen eerder worden gezien en opgelost.
Invoering
In bijna de helft van Nederland is ketenzorg in enigerlei vorm beschikbaar voor mensen met dementie. De resultaten van dit onderzoek zijn voor Alzheimer Nederland reden om zich sterk te maken voor een verdere landelijke invoering van ketenzorg. Met dit doel voor ogen voert de belangenvereniging Alzheimer Nederland in bijna iedere regio van Nederland overleg met zorgkantoren en. Ook evalueert Alzheimer Nederland iedere twee jaar de wensen van mensen met dementie en hun naasten om de zorg nog effectiever in te vullen.
Innovatie
Hoewel ketenzorg een impuls vormt voor de kwaliteit, lost het niet alle bestaande problemen op. Zo wordt dementie met ketenzorg niet eerder gediagnosticeerd, ondanks bijvoorbeeld verbeterde training van zorgverleners. Zolang patiënten de eerste stap naar de huisarts niet maken blijven ze onopgemerkt. Ook is het aanbod van thuiszorg in de keten niet altijd goed afgestemd op patiënten met dementie. Dit komt door wisselingen van personeel, onregelmatige tijden en medewerkers die onervaren zijn in de omgang met dementerenden. Bovendien wordt informatie over de patiënt onvoldoende gedeeld tussen zorgverleners, waardoor mensen vaak hetzelfde verhaal moeten vertellen.
