Met de eerste partijen denkt De Groot via vaste aanneemsommen productieprikkels te gaan beteugelen, “zodat artsen niet meer hoeven te behandelen om meer te verdienen”. Op de andere partijen zal CZ “af en toe wat feller” worden, belooft De Groot. Dat betekent niet dat CZ als boeman wil optreden: “Het is af en toe eerder de rol van barman, die zegt het bier is op. Gratis bier is er niet en dat geldt ook voor zorg.”
Volgens De Groot vragen de komende kostenstijgingen om structurele maatregelen. Zonder ingrijpen groeien die van 88 miljard euro naar 100 miljard euro. “In dat tempo stijgt ons inkomen echt niet mee. We hebben echt een opgave om samen te zorgen dat we de zorg bereikbaar houden.” Naast langjarige strategische samenwerking denkt De Groot in dit verband aan zorg op afstand om met name de huisartsen te ontlasten.
De krappe budgettaire kaders maken de lopende contracteerronde tot een soms lastig proces. De Groot verwacht niet met alle partijen voor 1 januari rond te komen. Sommige aanbieders zitten volgens De Groot ver boven de marges van de hoofdlijnenakkoorden. “Ik heb een offerte van een ziekenhuis gezien met dubbele groeicijfers”, zegt De Groot in de Telegraaf. “Dat vond ik toch apart in deze tijd. Dat hoeft niet per definitie onterecht te zijn, maar we sturen wel op het hoofdlijnenakkoord. We kunnen niet zeggen ’mooi dat akkoord, maar haal de besparing maar bij de buurman’. Dus we moeten scherp blijven. Liever willen we van die jaarlijkse spanning af en inzetten op lange strategische contracten.”
