Als directeur van een beroepsvereniging van professionals die het bewijs zijn dat taakherschikking werkt, zeg ik volmondig dat taakherschikking een belangrijke rol kan vervullen. Ook de politiek steunt de gedachtegang. Maar het handen en voeten geven hieraan moet volgens de politiek in het veld gebeuren: het veld is aan zet om de juiste professional op de juiste plek in te zetten. Als onderdeel van ‘het veld’ zet NAPA zich daar dagelijks voor in. NAPA draagt als change agent een belangrijke steen bij in dit veranderingproces en er zijn flinke stappen gemaakt. De PA begint behoorlijk ingeburgerd te raken in het Nederlandse landschap en de meerwaarde wordt steeds beter zichtbaar. De eerste raming van het Capaciteitsorgaan laat zien dat de komende jaren PA’s hard nodig zijn in de medisch-specialistische zorg, maar vooral ook in de huisartsenzorg en de ouderenzorg.
Wie A zegt
En (inderdaad, geen ge-maar want we zijn aan het omdenken): nu is het tijd dat het veld gaat werken aan ‘behouden van de juiste professional op de juiste plek’. Want wie A zegt, moet B zeggen. Het omarmen van deze nieuwe beroepsgroep betekent namelijk ook waardering hebben voor een volwassen beroepsprofiel, en het bieden van een ontwikkelperspectief. Helaas moet ik constateren dat een steeds groter wordende groep PA’s actief op zoek gaat naar een nieuwe werkplek omdat zij onvoldoende gewaardeerd worden.
Het gaat vaak niet alleen om een beter salaris, maar ook om secundaire arbeidsvoorwaarden, ontwikkelingsmogelijkheden en een stem binnen de organisatie. Ook is de trend ingezet dat vanuit financieel oogpunt meer PA’s op zzp basis gaan werken. Hoe kan het dat PA’s niet de waardering krijgen die hen recht doet – zeker als je ziet dat onderzoek uitwijst dat de PA de verwachting waarmaakt dat de kwaliteit die een PA levert minimaal gelijk is aan die van een arts?
Functiewaardering
Het begint met de wijze waarop functieomschrijvingen tot stand komen. Deze doen het beroep vaak geen recht – in plaats vanuit de rol, taken, verantwoordelijkheden en noodzakelijke expertise de omschrijving op te bouwen wordt gewerkt vanuit het functiewaarderingskader waarbinnen de functie zou moeten passen. De hier uit voortvloeiende functiewaardering laat dan ook veel te wensen over en de onderhandelingen die de PA’s soms moeten voeren voor een redelijk scholingsbudget en ontwikkeltrajecten vind ik soms echt beschamend. Waarom wordt er met man en macht geroepen dat we mensen vooral moeten inspireren en stimuleren om in de zorg te werken, als er aan de andere kant weinig wordt gedaan om mensen te behouden? Dat is toch dweilen met de kraan open? Dan zie je dat er nog een flinke brug te slaan is tussen het politieke debat en de werkvloer waar ‘het allemaal gebeurt’.
Alweer een jaar geleden schreef Intermediair: “Ervaren krachten verlaten de zorg: Geef ze betere contracten.” Waardering en erkenning geven is de meest effectieve manier om een negatieve trend te doorbreken. Dus beste ‘veldpartijen’, keer het tij en voorkom PAxit!
Milena Babovic
Directeur NAPA