Persoonsgericht werken
Zoals wij het zien, is de Wet zorg en dwang echt ondersteunend aan het ‘levensgeluk’, comfort of welbevinden van cliënten. We hebben het tot nu toe steeds over vrijheidsbeperkende maatregelen; die houden we allemaal netjes bij, maar daar zou de aandacht niet hoofdzakelijk naar toe moeten gaan. De nieuwe wet zou ons moeten helpen die aandacht te verleggen. Aandacht naar of de zorg die je inzet, bijdraagt aan de kwaliteit van leven van cliënten. Of de zorg zo persoonsgericht is dat vormen van dwang steeds minder nodig hoéven zijn. Bijvoorbeeld omdat mensen minder onrustig worden omdat er meer aandacht uitgaat naar wat er voor hen toe doet, waar dat eerder nog niet lukte. Dat is het doel. Dat kan in de praktijk betekenen dat een middel wordt ingezet omdat die een bijdrage levert aan de kwaliteit van iemands bestaan. En wat dus bij die cliënt niet als onvrijwillige zorg geldt. Als iemand graag rondscharrelt in zo’n trippelstoel, maar er uit dreigt te vallen, waar doe je hem dan een groter plezier mee? Hem dat rondscharrelen ontzeggen, met het risico op veel onrust? Of hem vastmaken, zodat er geen gevaar van vallen is? Dan is vastmaken toch geen onnodige onvrijwillige zorg?
Werken vanuit de bedoeling
Het gaat dus – ook in die situatie – heel erg om het bewustzijn: doe ik iets waar
deze mens blij van wordt, of staat het
er haaks op? In dat laatste geval moet je extra gaan overleggen, verantwoorden
en met regelmaat kijken of het toch nog anders kan – en dat is op zich prima.
Bovenstaande is wat ons betreft in de kern de Wet zorg en dwang. Of wat het zou
moeten zijn – want als je verder kijkt, merk je dat de wet toch ook weer
extra administratieve ballast en
nodeloze regels oplevert. Zonde! De woorden zorg en dwang helpen ook niet om
tussen de oren te krijgen dat het gaat om levensgeluk, welzijn en comfort,
oftewel persoonsgerichte zorg. Het is onze missie om die wet echt vanuit de
bedoeling ingevoerd te krijgen, in ieder geval bij deelnemers aan de beweging Radicale
vernieuwing verpleeghuiszorg maar liefst natuurlijk overal.
En nu doen – leren en evalueren
Daarom hebben we op basis van de bijeenkomst in oktober en een vervolg in november, en met de input van veel betrokken professionals, een set aanbevelingen opgesteld. Die moeten ons helpen de wet vanuit de bedoeling in te voeren en te focussen op wat écht belangrijk is. Het is geweldig dat we als beweging Radicale vernieuwing verpleeghuiszorg de ruimte van VWS krijgen om dat te doen. Met vanzelfsprekend het commitment om samen te evalueren en te leren. Laten we daar de energie naar laten gaan, en dit jaar leren of en hoe dat werkt, en wat nog anders moet.
Kijk voor meer informatie over hoe zorgorganisaties in de beweging Radicale vernieuwing verpleeghuiszorg met de nieuwe wet omgaan op www.radicalevernieuwing.nl/vrijheid. Op korte termijn is daar ook het document met aanbevelingen te vinden.
Saskia van Opijnen
engelhard@topcare.nl
Mooi artikel, Saskia, over hoe de wet Zorg en Dwang kan bijdragen aan het levensgeluk van bewoners. De naam van de wet is inderdaad niet zo gelukkig, maar je leuke voorbeeld van de trippelstoel laat zien dat het wel kan. En in Topcare-centrum Noorderbreedte hebben jullie dat ook laten zien!