Dat staat in een rapport van de Raad voor Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming (RSJ), dat is overhandigd aan minister Sander Dekker (Rechtsbescherming) en minister Hugo de Jonge (Volksgezondheid). Er zijn bijna 400 tbs-gestelden die langer dan acht jaar in de tbs verblijven, maar nauwelijks perspectief hebben op door- of uitstroom. Voor een deel van hen is die mogelijkheid in potentie aanwezig, maar stagneert de voortgang van de behandeling.
IGJ wijst in dit verband op de generieke maatregelen die worden genomen naar aanleiding van incidenten. Deze maatregelen beperken in ernstige mate de ruimte die nodig is om in de behandeling maatwerk te kunnen leveren en te kunnen leren van fouten.
Een ander knelpunt vormt de druk op het tbs-stelsel door de politiek, media en de samenleving. Incidenten in de tbs zorgen voor veel aandacht. Dat geldt ook voor kleine incidenten en risico’s, die weinig gevolgen hebben voor de veiligheid van de maatschappij.
Krapte
Ook ervaren tbs-klinieken krapte in capaciteit, personeel en structurele financiering. Het tekort aan deskundig en ervaren personeel leidt tot onvoldoende continuïteit en tot wachttijden in de behandeling van tbs-gestelden. Het leidt ook tot risico’s voor personeel en patiënten.
Maatwerk
De RSJ adviseert maatregelen die maatwerk beperken af te schaffen en de directe verantwoordelijkheid van de minister bij individuele verlof- voortgangsbeslissingen te heroverwegen. Daarnaast moet er geïnvesteerd worden in personeel en budget. Volgens de raad moet er een reëel beeld ontstaan van het tbs-stelsel. Hiervoor is een positieve relatie met de politiek en de media nodig.
