Werkgelegenheid, economie, onderwijs en cultuur worden er aan opgeofferd. Een spoedrace naar een vaccin is ontketend, en nu wordt met man en macht gepoogd iedereen zo snel mogelijk in te enten. De huidige zeer strenge lockdown maakt alles ondergeschikt aan de noodzaak verspreiding van het virus in te dammen, en overbelasting van de zorg te voorkomen. Daarbij geldt het voorzorgsprincipe: zelfs als een maatregel niet sluitend bewezen is maar wel aannemelijk lijkt, is het toch beter om hem in te zetten, voor het hogere doel.
Geïnformeerde leek
Als goed geïnformeerde leek horen wij over diverse supplementen en lichte medicijnen die de ernst en de duur van corona sterk kunnen verminderen als ze in een vroeg stadium worden ingezet. Als dat klopt, zou dat uiterst belangrijk zijn voor de toestroom naar de ziekenhuizen. Waarom gebeurt daar nog niets mee? We zijn als land toch in crisis? Als wij dan alles uit de kast halen, waarom blijft dit er dan in liggen?
Omdat er nog geen definitief bewijs is? Het veelgehoorde argument dat dergelijke aanbevelingen verwijzen naar kleine studies buiten Nederland en buiten Europa, en dat niet alle professionals het met elkaar eens zijn, zou nooit reden mogen zijn om niets te doen. En al helemáál niet voor een samenleving in crisis. Integendeel, het is de ultieme reden om te onderzoeken wat er waar is van die beweringen. We gaan het onszelf nooit vergeven als we remedies die achteraf kansrijk en dus belangrijk bleken te zijn, nooit uitgeprobeerd en onderzocht hebben om de simpele reden dat er nog discussie over was. Of omdat de vaccins uiteindelijk toch te weinig effect blijken te sorteren. Precies op dit punt kunnen burgers, patiënten, tegenwoordig het verschil maken. Met Citizen Science.
Zelf aan de slag
Nu wij merken dat instanties zoals NHG (Nederlands Huisartsen Genootschap), OMT, RIVM en ZonMw weinig doen aan onderzoek naar deze eenvoudige behandelvarianten, willen wij het omdraaien: we gaan er zelf mee aan de slag. Dat kan in drie bijzonder eenvoudige stappen:
(1) We roepen onze huisartsen op om samen met elke patiënt te kijken wat er mogelijk is in een vroeg stadium van corona.
(2) Vervolgens documenteren wij als patiënt zelf de gemaakte behandelkeuzes en de ontwikkeling van onze infectie. Dat kan in een Persoonlijke Gezondheids Omgeving, een datakluis die elke Nederlander sinds kort gratis ter beschikking heeft.
(3) Als wij dat met voldoende mensen doen, kan achteraf onderzocht worden welke middelen bij welke personen welk effect hebben gecreëerd. Zo helpen we de medische kennis vooruit, in de beste traditie van Burger Wetenschap.
‘Het is aan ons.’ Aldus componist Merlijn Twaalfhoven in zijn recente boek, waarin hij beschrijft waarom de kunstenaar in onszelf nodig is om de wereld te redden. Dit geldt ook voor de onderzoeker in onszelf: ook die hebben we nodig om de wereld te redden. Gezien de verwoestende impact van corona op de samenleving, moeten we álles uit de kast halen.
Gaston Remmers (kankerpatiënt, Stichting Mijn Data Onze Gezondheid, Inspire2Live),
Henk Duinkerken (hartpatiënt, MyCardio, Stichting Mijn Data Onze Gezondheid),
Peter Kapitein (kankerpatiënt, Inspire2Live),
Wim Tilburgs (diabetespatiënt, JeLeefstijlAlsMedicijn)
Ron Sneep
Schoenmaker blijf bij je leest. Ga als patiënt, hoe ervaringsdeskundig dan ook, niet op de stoel van de arts zitten. Effectiviteit van geneesmiddelen is gebaseerd op gedegen wetenschappelijk onderzoek. Als de middelen bewezen effectief zijn, zal elke huisarts in Nederland die middelen indien verwacht effectief bij die ene patiënt voorschrijven. Dat het niet gebeurt heeft dus een reden.
wulf@mede-menszijn.nl
Blindelings vertrouwen hebben in de huisarts en zich neerleggen bij wat hij wel of niet doet? En daar heeft hij reden voor? Bij corona kan de huisarts niets anders inzetten dan koortswerende middelen. Heel beperkt dus eigenlijk. Er wordt nog wel gezegd, bel maar als u verslechterd. Maar de patiënt is dermate gammel en koortsig dat hij niet eens in de gaten heeft dat hij thuis in bed ligt op een saturatie zit van slechts 85. Een schoonzus met een saturatiemeter moest er in binnen onze kring aan te pas komen om dat te ontdekken en hem aan de zuurstof in het ziekenhuis te krijgen. Een antroposofisch arts heeft veel meer mogelijkheden om wel wat te doen. In de antroposofie doen arts en patiënt dat altijd samen en persoonsgericht.