Volgens de universiteit is het voor het eerst sinds 2015 dat de gezondheidssituatie van dak- en thuislozen zo omvangrijk in kaart is gebracht. De data zijn verzameld in verschillende typen voorzieningen, zoals nachtopvang, crisisopvang, open inloop en beschermd wonen. Ook mensen die op dat moment geen zorgtraject doorliepen zijn meegenomen in de studie. De onderzochte mensen waren voornamelijk mannen met een lagere sociaaleconomische status die langdurig of herhaald dakloos waren.
Meerdere domeinen
De overgrote meerderheid heeft, in aanvulling op het gemis van een thuis, gezondheidsproblemen op twee of meer ‘domeinen’ (95 procent), aldus de universiteit. Bijna iedereen had psychische problemen (98,6 procent). Verslaving (78 procent), fysieke gezondheidsproblemen (59,2 procent) en verstandelijke beperkingen (39,9 procent) kwamen ook veel voor.
Bij velen vertoonden de psychische klachten het beeld van een zogenoemde Ernstige Psychische Aandoening (72,5 procent). “Dat er een EPA-zorgindicatie is, betekent dat ze in samenhang met de psychische problemen ernstige beperkingen ondervinden in het sociaal-maatschappelijk functioneren. Deze beperkingen zijn de oorzaak én het gevolg van de psychische problemen”, zegt hoofdonderzoeker Coline van Everdingen.
Volgens Van Everdingen is er dringend behoefte aan een publieke gezondheidszorg die “integrale, dynamische netwerkzorg kan bieden aan iedereen die dat nodig heeft. En dat geldt dus zeker ook voor dak- en thuislozen. Dat is de belangrijkste uitkomst van deze studie.” (ANP)