De werkgevers kwamen anderhalve week geleden met hun eindbod in de moeizame cao-onderhandelingen. Het was vlak voor het verstrijken van een ultimatum dat de vakbonden hadden gesteld. Als dat ultimatum was verstreken zonder nieuw bod, waren acties gevolgd.
Loonsverhoging
In het nieuwe bod leek fors meer loonsverhoging te zitten dan de werkgevers wilden bieden. Eerder stelden de umc’s helemaal geen salarisverhoging te kunnen betalen. De NFU biedt nu werknemers in bepaalde functiegroepen en schalen op 1 augustus volgend jaar een loonsverhoging van 3,5 procent. Het gaat om de groepen die momenteel in salaris het meest achterlopen op de rest van de arbeidsmarkt. Daarnaast krijgt deze groep umc-medewerkers in januari 2022 een eenmalige uitkering van 3,5 procent van het bruto jaarsalaris. Tot slot worden bij bovengenoemde functies het eind van de loonschalen zeven tot en met tien verlengd met twee extra periodieken: dat financiële voordeel kan vaak oplopen tot vele honderden euro’s per jaar.
Actiedag
Het bod werd bij de vakbonden wisselend ontvangen. NU’91 liet weten zijn achterban positief te zullen adviseren, terwijl FNV toch nog een actiedag wilde organiseren. CNV zou het bod van de NFU neutraal aan zijn leden voorleggen, maar had er al kanttekeningen bij. “Alles bij elkaar is het heel karig”, stelde CNV-onderhandelaar Aaldert Mellema.
Gat dichten
In haar blog op Skipr licht voorzitter Anneke Westerlaken de overwegingen van CNV Zorg en Welzijn toe. “Ik was onderdeel van de SER-commissie die adviseerde over de arbeidsmarkt in de zorg en kan u zeggen, dit is niet wat we voor ogen hadden met het advies”, schrijft ze. “Onder het mom van ‘het gat dichten voor de functies waar de achterstand het groots is’, krijgt deze groep een salarisstijging in de goede richting, maar gaat dit, in tegenstelling tot andere zorg-cao’s, ten koste van hun UMC-collega’s die in drie jaar tijd maar 1 procent loonsverhoging krijgen. Willen we het SER-advies opvolging geven, dan is er iets extra’s nodig voor de middengroepen in de zorg, zonder dat dit een kaalslag voor de rest betekent.”
Ze benadrukt dat CNV niet tegen differentiatie tussen functiegroepen in de cao is. “Aftoppen aan de bovenkant, bij de veelverdieners, vinden wij geen enkel probleem. Sterker nog: dat wordt ook onze inzet voor de komende cao onderhandelingen. Maar degene met de laagste salarissen zó weinig bieden, is simpelweg onfatsoenlijk.”
CNV en FNV kunnen niet anders dan een CAO goedkeuren indien dit ruime verbetering voor al hun leden betekent. Omdat NU ‘91 vooral verpleegkundigen en verzorgenden als leden kent zal ze wel positief kunnen zijn indien juist voor die kernberoepen verbeteringen in een nieuwe CAO worden geregeld. Het SER rapport onderbouwde het reeds lang bekende feit dat de 400.000 verpleegkundigen en verzorgenden 6 tot 9 % te laag zijn ingeschaald en dat dit met indexering ( OVA ) niet wordt veranderd. CNV en FNV willen voor 1,2 werkenden in de zorg verbeteringen. Door geen onderscheid te willen maken en onvoldoende erkenning van de achterstand blijven verpleegkundigen en verzorgenden het kind van de rekening.
1,2 is 1,2 miljoen werkenden