De minister zegde dit donderdag toe in een Kamerdebat over de problemen op de zorgarbeidsmarkt. Hij komt hiermee tegemoet aan een verzoek van CDA-Kamerlid Joba van den Berg. Zij concludeerde dat de sector de bestaande bestuurscultuur niet zelf gaat veranderen. “Dat vind ik jammer, want ik heb veel liever dat mensen zelf tot die conclusie komen dan dat wij ze daarop moeten wijzen en daarvoor dingen moeten regelen.”
Cultuurvraagstuk
Of het zal komen tot een verplichting is nog maar de vraag. De Jonge zei toe dit te gaan onderzoeken en te kijken hoe het werkgeverschap binnen de sector het beste gestimuleerd kan worden. Maar hij benadrukte ook dit niet “in het instrumentele” te willen zoeken. “Want uiteindelijk is het ook een cultuurvraagstuk wat zich niet helemaal met instrumenten laat veranderen.”
Kamerlid Liane den Haan merkte op voor een systeem te zijn zoals nu al geldt voor pensioenfondsen waar bestuurders geaccrediteerd moeten worden door De Nederlandsche Bank.
Twee derde bestuurders
De vereniging van zorgbestuurders NVZD laat weten dat twee derde van de werkzame bestuurders bij middelgrote en grote zorgorganisaties met een omzet van meer dan 15 miljoen euro lid is van de beroepsvereniging. Sinds vorig jaar heeft NVZD al de eis dat leden een accreditatieproces verplicht moeten doorlopen om lid te worden en te blijven. Ook in sommige arbeidscontracten met bestuurders wordt de accreditatie als eis gesteld. Met de accreditatie kunnen bestuurders aantonen dat zij actief werken aan hun professionele ontwikkeling, aldus de NVZD.
Aantrekkelijke werkgevers
De uitstroom van zorgmedewerkers en het ziekteverzuim van het personeel dat blijft, zorgt ervoor dat de huidige en verwachte personeelstekorten niet weggewerkt worden. Eerder bleek al uit cijfers van het ministerie van Volksgezondheid dat de 2,1 miljard euro die verpleeghuizen kregen om meer personeel te werven weliswaar zorgde voor nieuwe medewerkers, maar dat er ook duizenden medewerkers vertrokken.
“Om de personele uitdaging voor zowel de volumegroei als de kwaliteitsverbetering aan te kunnen gaan, is goed werkgeverschap essentieel. Alleen als zorgaanbieders zich presenteren als aantrekkelijke werkgevers, met voldoende aandacht voor hun personeel, kan in een krappe arbeidsmarkt de benodigde personele groei gerealiseerd worden”, concludeerde VWS toen al.
Minder gedoe
In het debat vertelde De Jonge verder voorstander te zijn van één cao voor de zorg. In de zorg zijn meer dan tien cao’s en “iets meer in elkaar schuiven, zou geen kwaad kunnen”, aldus de minister. “Ik zou denken dat één cao in de zorg minder gedoe oplevert tussen de sectoren en meer uitlegbaarheid op en meer eenduidigheid oplevert. Ik zou daar voor zijn.” Tegelijk benadrukt de bewindsman dat VWS geen partner is in de cao-onderhandelingen en dat de cao-partijen dit zelf moeten bepalen.
Een verplichting om lid te worden van een vereniging is grondwettelijk nooit mogelijk, verspilde tijd dus. Dit toont de slechte wetskennis aan onder de kamer leden die hierop aandringen. De minister kan dit in eerste aanleg al aangeven en hiermede onzinnig lang ge polder uit de weg gaan.