Dit blijkt uit representatief onderzoek onder 2.000 Nederlanders, in opdracht van Zorginstituut Nederland.
De meerderheid van de ondervraagden vindt dat meer aandacht moet gaan naar het bevorderen van een gezonde leefstijl. Slechts 26 procent is bereid hogere premies en belastingen te betalen om de stijgende zorgkosten te blijven financieren, en dan alleen als daarmee de kwaliteit van zorg voor henzelf gegarandeerd goed blijft.
Bewustwording
Het Zorginstituut publiceert het onderzoek, uitgevoerd door PanelWizard, bij de start van een bewustwordingscampagne over hoe de toekomst van onze zorg eruit moet zien: #dezorgvanmorgen. Doel is iedere Nederlander ervan bewust maken dat verandering in de zorg nodig is en dat dit duidelijke keuzes en acties vraagt van de hele samenleving. Uit het onderzoek blijkt dat ruim driekwart van de Nederlanders zich er niet of onvoldoende van bewust is dat de dreigende crisis in de zorg ook hen persoonlijk zal raken. “Als er niets verandert, zullen patiënten in de nabije toekomst niet langer in alle gevallen kunnen rekenen op goede zorg”, zegt Sjaak Wijma, bestuursvoorzitter van Zorginstituut Nederland. “We moeten bedenken wat we belangrijk vinden in de zorg, keuzes maken en elkaar daaraan houden.”
Btw-verlaging
Gevraagd naar oplossingen voor de dreigende problemen in de zorg, kiest 70 procent van de ondervraagden voor het anders organiseren ervan. Zeker 60 procent is van mening dat er veel meer nadruk moet komen te liggen op voorkomen van ziekten in plaats van het behandelen ervan. Ruim 80 procent van de Nederlanders vindt dat het maken van gezonde keuzes makkelijker moet worden, bijvoorbeeld door de btw op groenten en fruit te verlagen en snoep- en frisdrankautomaten te weren uit scholen.
Afnemende soldariteit
Uit het onderzoek blijkt verder dat de bereidheid om mee te betalen aan de zorg voor mensen met een ongezonde leefstijl onder druk staat. Vier op de tien Nederlanders vindt dat mensen die ongezond leven een hogere zorgpremie moeten gaan betalen. Mensen met een ongezonde leefstijl moeten actief hierop worden aangesproken door hun huisarts, vindt 64 procent. Een minderheid van 19 procent gaat nog een stap verder en vindt dat zijzelf voorrang moeten krijgen in de zorg op mensen met een ongezonde leefstijl.
Passende zorg
Op basis van de onderzoeksuitkomsten lijkt er volgens het Zorginstituut een stevig draagvlak voor passende zorg in de samenleving te zijn, voor een aanpak waarbij de focus ligt op het bevorderen van gezondheid en kwaliteit van leven en niet eenzijdig op het behandelen van ziektes. Passende zorg wordt in het Regeerakkoord genoemd als norm voor alle zorg. Uit het onderzoek blijkt dit besef te leven: bijna 70 procent zegt een eigen verantwoordelijkheid te voelen bij het goed en betaalbaar houden van de zorg.
Kortom; zorg op antroposofische leest geschoeid. Zelf aan je eigen gezondheidsroer staan. Bewust zijn van je leefstijl en dat zonodig bijstellen. Bewuste voeding. Meditatie. Onze huidige medische club is met allerlei zinloze onderzoeken bezig ons patiënt te maken voordat we ziek zijn. We liggen bijna met z’n allen aan de medische navelstreng. Er wordt ons allerlei gevaren aangepraat. Voor ieder akkefietje moet een (dure) remedie bedacht worden. Móeten we alles wel aan ons laten doen wat kan?
Gaan de huisartsen in de toekomst ons een leefstijl rode of gele kaart geven en vergoeding van ziektekosten blokkeren. Zeer slecht idee.
Het is verstandig om ook “voorkomen is beter dan genezen” als beleid te kiezen. Niet dat dit in de plaats komt van curatieve en/of langdurige zorg, maar omdat dit het beschikbaar volume minder zou kunnen gaan belasten. Als men gezonde burgers bevraagt dan zullen positieve en preventieve acties vooral wenselijk gevonden worden. De zieke en gehandicapte burgers zullen aandringen op continuering van voldoende en kwalitatief erkende hulp en zorg. Beiden hebben gelijk en we moeten dus afwachten of dit beleid echt werkzaam blijkt en m.i. daarna pas tot beperking van het beschikbaar volume overgaan. Immers beperking van het volume is geen conjuncturele kwestie, maar van strategische aard. Afbouw van de zorg doet haar schaduw lang vooruit werpen. Eerder economisch gaan “afknijpen” lijkt me vooral risicovol voor de niet gezonde en/of gehandicapte burgers. Zij hebben immers geen kans of mogelijkheid tot aanpassing. Dit alles nog afgezien van de nominale groei van de Nederlandse bevolking en de relatieve “dubbele” vergrijzing. Hoewel deze vergrijzing wel de vraag naar hulp ( ADL-aard) maar mogelijk niet de professionele zorg ( verzorging, verpleging, behandeling ) extra sterk zal belasten. Immers er worden ook relatief veel gezonde levensjaren toegevoegd en meestal doen de laatste twee levensjaren een extra appèl op professionele zorg. Al met al lijkt me de 70% score wel wat ongenuanceerd publiek gemaakt.