Maar liefs 80.000 mensen staan op een ggz-wachtlijst. De helft van hen moet langer wachten dan de Treeknormen, een maatstaf voor redelijke wachttijden. Landelijk lukt het maar niet om de wachtlijsten succesvol terug te dringen. In de podcast Voorzorg gaat Marjo Vissers, waarnemend bestuursvoorzitter bij VGZ, nader in op de wachtlijsten ggz.
Transfertafels ggz en VGZ
Zorgverzekeraar VGZ was in Rotterdam nauw betrokken bij het succesvol terugdringen van de wachtlijsten in de ggz. De zogeheten transfertafels, waaraan alle ggz-aanbieders in de regio samen met de zorgverzekeraars mee doen, bleken in 2020 een succesformule. Bij het ‘schonen’ van de wachtlijsten bleek 25 procent van de wachtenden niet meer te wachten. Doordat ze al bij een andere ggz-aanbieder zorg kregen of doordat de zorgvraag anderszins was verdwenen.
Zorgvraag verdampt
Daarnaast bleek een deel van de zorgvragers helemaal geen zorgvraag te hebben. Vissers: “We zoeken in de zorg te snel een medisch antwoord, terwijl sommige mensen in de problemen komen door schulden of het verlies van hun baan. Die kun je dus veel beter helpen in het sociale domein. Je moet echt heel goed kijken welk antwoord past bij de zorgvraag.”
VGZ wil inzicht in wachtlijsten
Dat zorgverzekeraars niet weten wie er op de wachtlijst staan, is volgens Vissers echt een handicap. “De wachtlijsten zijn van de zorgaanbieders. Vanwege privacywetgeving weten verzekeraars niet wie er op de wachtlijsten staan. Het zou enorm helpen als de overheid de wettelijke obstakels wegneemt. Als zorgverzekeraars toegang hebben tot de wachtlijsten, kunnen wij ze ontdubbelen. Nu doen zorgaanbieders dat. Dat is zonde van hun capaciteit.”
Zorgbemiddeling ggz
Doordat zorgverzekeraars niet weten wie er wacht, kan er van een proactieve zorgbemiddeling geen sprake zijn. Iedereen die wacht, heeft recht op zorgbemiddeling. Maar veel patiënten maken hier geen gebruik van. Bijvoorbeeld omdat ze het niet weten of omdat ze geen vertrouwen hebben in een goed resultaat. Vissers: “Voor effectieve zorgbemiddeling zijn we afhankelijk van patiënten die ons bellen. Dan pas kunnen we aan de slag.”
In de podcast Voorzorg gaat Vissers verder in passende zorg. Bernhoven, arbeidsmarkt, werkplezier en het integrale zorgakkoord.
