Dat staat in het rapport Huisartsenmarkt in beeld 2023. ABN AMRO stelt dat de toegankelijkheid en kwaliteit van de huisartsenzorg steeds meer onder druk staan.
Overlappende activiteiten
In het IZA wordt gesproken over het formaliseren van niet vrijblijvende regionale samenwerking, waarbij gemeenten en zorgverzekeraars aan zet zijn bij het opstellen van een regiobeeld en een regioplan. Maar, zo waarschuwt ABN AMRO, huisartsen zijn ook lokaal georganiseerd. “Hier zijn huisartsendiensten-structuren, zorggroepen, LHV-kringen en waarneemgroepen (wagro’s), die ondersteunend zijn voor gevestigde en niet-gevestigde huisartsen. Bovendien zijn er koepels van gezondheidscentra waar huisartsen multidisciplinair samenwerken en zijn er regionale ondersteuningsstructuren (ROS’en).” ABN AMRO stelt dat door deze hoeveelheid aan ondersteunende organisaties, activiteiten elkaar overlappen “wat op zijn minst niet efficiënt is”.
Juridische en bestuurlijke gevolgen
Bovendien zal die regionale samenwerking volgens ABN AMRO juridisch en bestuurlijk georganiseerd moeten worden zodat wordt voldaan aan de wet- en regelgeving – AVG, Autoriteit Consument en Markt – en aan de inhoudelijke toets van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) op onder andere de gevolgen van concentratie.
Versnippering tegengaan
Dat wil overigens niet zeggen dat afspraken in het IZA niet nodig zijn. In het rapport van de bank staat: “Deze domeinoverstijgende samenwerking is niet alleen evident om onder andere de wachtlijsten en wachttijden in de ggz te laten dalen, maar ook om de versnippering van zorg binnen ons systeem een halt toe te roepen. Medische, verpleegkundige, en gemeentelijke professionals zullen (nog) meer met elkaar moeten samenwerken om de zorg rondom de patiënt centraal te stellen en passende zorg oftewel ‘Juiste Zorg op de Juiste Plek’ rond die patiënt te organiseren.”
Uitdagingen
Naast de vergadercultuur zijn er ook andere uitdagingen, zoals het goed blijven managen van de praktijk door een steeds grotere praktijkomvang, ruimtegebrek als gevolg van taakuitbreiding en het vinden van praktijkopvolgers.
Terwijl de vraag naar zorg toeneemt, zowel door vergrijzing als doordat jongeren vaker een beroep doen op hun huisarts, stijgt het aantal praktijken dat geen plek heeft voor nieuwe patiënten. Inmiddels geldt dat volgens het rapport voor 60 procent van de praktijken. In 2018 nam 48 procent geen nieuwe patiënten aan.
Verlies van digitale voorsprong
ABN AMRO beschrijft in het rapport ook dat het niveau van digitalisering in de huisartsenpraktijk niet meer aansluit bij de patiënt. De huisarts was in de zorgsector een van de eersten die aan de slag ging met digitalisering, maar kan die voorsprong nu snel verliezen. De bank stelt dat de patiënt meer gebruiksvriendelijk digitaal zelf moet kunnen, dat de workflow en registratie in de huisartsenpraktijk beter ondersteund moet worden en dat het hele zorgnetwerk inclusief de patiënt beter ingericht moet worden waardoor er efficiënter wordt samengewerkt.
Ook kansen
Er staan ook kansen in het rapport. Zo denkt ABN AMRO dat investeringen in het buitensegment, zoals zorg aan asielzoekers en anw-verrichtingen, kansen bieden om de huisartsenpraktijk toekomstbestendiger en efficiënter in te richten.
Schoenmaker blijf bij je leest. En geef aan wat jullie gaan doen om het IZA te laten vliegen.
Mooi dat ABNAMRO dit signaleert.
Regionale Huisartsen organisaties (rho ) zijn de grootste hinderpaal geworden voor praktijkhoudende huisartsen. Deze organisaties hebben de bureaucratie en de werklast voor praktijken kwadratisch en dramatisch verhoogd.
Klinkt als pot verwijt de ketel dat die zwart ziet
Hup bestuurmannekes.
Ga eens besturen zoals je voor je eigen moeder zou doen.
Zet je ego opzij, ontsla de helft van het management en doe je zorgplicht.
Er wordt al jaren voornamelijk “ja maar” gedaan.
Met al die heroïsche oud nederlandse uitspraken verander je niks.
Rapport van ABN AMRO.
ABN is een Staatsbank. Dit rapport kan rechtstreeks van VWS komen.
Het systeem van onze zorg is fout. De wet van Borst is de grote mislukking. Ga terug naar de wet van 2005.
De balance of power moet hersteld worden. De zorgverzekeraars en andere niet zorgverstrekken organisaties moet verwijderd worden uit de zorg.
De huisarts dient weer de baas van de openbare zorg te worden. De baas en verantwoordelijk voor de zorg in de straat.
In de ziekenhuizen dienen de dpecialisten weer de baas en veratwoordelijk te worden.
Dit alles in nauw overleg met apothekers,verpleging, thuiszorg, fysiotherapeuten, psychologen etc.
Een prikkelende kop zodat je gaat lezen. Jammer dat die kop vervolgens nergens wordt onderbouwd. Ja, er wordt veel vergaderd. Onvermijdelijk want er zijn veel partijen en samenwerkingen. Dus misschien een suboptimale stelselorganisatie. Maar inefficiënt vergaderen, wat zeker voorkomt, heeft andere oorzaken. Te drukke werkschema’s, zodat vergaderingen beginnen met onderwerpen buiten de vergaderagenda en onvoldoende voorbereiding, ontbreken van vergaderagenda’s, geen notulen met actiepunten, herhaling van ondeskundige of niet ter zake doende meningen, ontbreken van mandaat, onervaren voorzitterschap etc. Dus deels eenvoudig te verbeteren, maar deels ook een structureel capaciteitsprobleem.