Dat schrijft minister Conny Helder voor Langdurige Zorg in een Kamerbrief.
Bekostiging wijkverpleging
Begin 2022 is het huidige experiment bekostiging wijkverpleging aan de hand van cliëntprofielen van start gegaan. In dat systeem worden cliënten op basis van zorgvraag en zorgzwaarte ingedeeld in een cliëntprofiel. De aanname is dat een cliëntprofiel de zorginzet per cliënt kan voorspellen. Aan elk cliëntprofiel hangt een tarief.
Wijkverpleging en cliëntprofielen
Het doel van het experiment is dat zorgverzekeraars en zorgaanbieders afspraken kunnen maken over een vast bedrag per cliënt. Binnen het experiment is ruimte om de geleverde zorg per dag, week, maand of kwartaal te declareren. Het idee is dat cliëntprofielen het gesprek over kwaliteit en inhoud van zorg tussen verzekeraars en zorgaanbieders stimuleert. Minister Helder wil dat de nieuwe bekostiging bijdraagt aan inzet op preventie, innovatie, eigen regie cliënten, zelfredzaamheid en het tegengaan van risicoselectie.
Uitstel verplichte registratie
In maart 2023 kondigde minister Helder al uitstel aan. De bedoeling was dat zorgaanbieders op 1 april 2023 verplicht cliëntprofielen zouden registreren. Dat bleek echter geen haalbare kaart. De bedoeling is dat de cliëntprofielen goed aansluiten op de dagelijkse realiteit van de wijkverpleging en herkenbaar zijn voor wijkverpleegkundigen. Daarvoor was meer tijd nodig. Nu blijkt dat partijen een jaar extra krijgen.
‘Draagkracht-draaglast’-model
De oorzaak van het uitstel komt door de wens het zogeheten ‘draagkracht-draaglast’-model (DKDL-model) te betrekken bij de bekostiging volgens cliëntprofielen. Wijkverpleegkundigen beoordelen de draagkracht of kwetsbaarheid van cliënten aan de hand van het psychisch functioneren, gedrag, geheugen en het sociale netwerk van cliënten. Draaglast staat voor de behoeften van cliënten, het verwachte verloop van de ziekte en hoeveel mantelzorgers kunnen helpen. Het DKDL-model geeft inzicht waarom sommige situaties voor cliënten te veel kunnen zijn. Er ontstaan problemen als de draaglast groter is dan de draagkracht.
Combi DKDL-model met cliëntprofielen
Tijdens het experiment is de wens ontstaan om de bekostiging met cliëntprofielen te koppelen aan het DKDL-model. Het DKDL-model is immers ontwikkeld door wijkverpleegkundigen en heeft daarom, volgens de minister, een ‘grote mate van herkenbaarheid’ op de werkvloer. In het DKDL-model zitten vragen die de leefomstandigheden en context van cliënten in kaart brengen. Daaruit valt, volgens de NZa, eenvoudig een cliëntprofiel te genereren.
Experiment stoppen en starten
Minister Helder wil aanbieders een jaar extra de tijd geven om te experimenteren met cliëntprofielen en het DKDL-model. Dat kan echter niet binnen het tijdsbestek van het huidige experiment. Dat vereist verplichte registratie van cliëntprofielen per 2024. Om aanbieders toch de extra tijd te geven, sluit de minister het huidige experiment per eind dit jaar af. Begin 2024 start ze direct een nieuw experiment met een looptijd van maximaal vijf jaar.
Doel experiment
Het doel van het experiment is om zorgverzekeraars en zorgaanbieders afspraken te laten maken over de integrale bekostiging van verpleging en verzorging op basis van de cliëntprofielen volgens het DKDL-model. De nadruk moet liggen op kwaliteit, niet kwantiteit. De cliëntbehoeften en inhoudelijke uitkomsten moeten leidend zijn.
Hoe een en ander moet gebeuren valt uit de Kamerbrief niet op te maken. “Het experiment zal moeten uitwijzen of en hoe cliëntprofielen volgens het DKDL-model als basis zouden kunnen dienen voor reguliere bekostiging van geleverde zorg door zowel grote als kleine zorgaanbieders in de wijkverpleging”, aldus de minister.
