De associatie kwam zaterdagochtend meteen in actie, toen de eerste beelden van de bevingen naar buiten kwamen. Onder de hulpverleners die zich hebben aangemeld, zijn volgens hem basisartsen, specialisten, huisartsen en verpleegkundigen. Het gaat niet alleen om mensen die familiebanden met Marokko hebben, maar ook om mensen met andere achtergronden. Lahdidioui is zelf internist-ouderengeneeskunde bij het HagaZiekenhuis in Den Haag. “Bij iedereen heerst motivatie en enthousiasme om op welke manier dan ook een bijdrage te leveren. Ook bij werkgevers. Thuiszorgorganisaties hebben ons benaderd dat ze hun werknemers beschikbaar willen stellen om naar Marokko af te reizen”, aldus Lahdidioui.
Voorraden raken snel op
Een collega van Lahdidioui is al naar Marokko gegaan om te inventariseren wat de zorg daar nodig heeft. Het gaat om wondmateriaal, gazen, verbanden, antibiotica, ontsmettingsalcohol. “Het maakt niet uit hoe groot je ziekenhuis is, als zo’n ramp zich voordoet zijn de voorraden snel op, doordat je in korte tijd veel van hetzelfde nodig hebt.”
Afgelegen gebieden
De Nederlanders zouden bijvoorbeeld met een soort veldhospitaal in afgelegen dorpen kunnen werken. “Mensen zijn eerst anderen gaan helpen, puur op adrenaline en om zichzelf weg te cijferen. Pas daarna kijken ze naar zichzelf. Hun wonden zijn misschien niet acuut levensbedreigend, maar als je die onbehandeld laat, kunnen ze gaan infecteren. Ik denk dat we in de afgelegen gebieden het verschil kunnen maken.”
Niet alle hulp daar heeft nut, zegt Lahdidioui. “Een scootmobiel is leuk en aardig, maar in een dorp in bergachtig gebied heeft dat niet veel meerwaarde. Daarom willen we echt weten waar de meeste behoefte aan is. We willen de adequate zorg en het juiste materiaal geven aan de mensen die dit het meest nodig hebben.” (ANP)
