Foto: Gorodenkoff/stock.adobe.com
Toen ging het om cijfers over 2031 en werd een tekort van 135.000 medewerkers in de sector zorg en welzijn verwacht.
Nu al is er een flink tekort aan zorgmedewerkers. Volgens ABF Research komt de sector volgend jaar zo’n 54.500 mensen tekort. Zo komen verpleeghuizen 14.200 mensen tekort in 2024 en in de gehandicaptenzorg groeit het tekort naar 8.400 medewerkers.
Verpleeghuiszorg
Ook in 2033 wordt het grootste tekort verwacht in de verpleeghuiszorg. De sector zou tegen 2033 zo’n 51.900 medewerkers tekort komen. De thuiszorg en de ziekenhuizen volgen met tekorten van respectievelijk 27.400 medewerkers en 26.500 medewerkers.
Gevolgen beleidsmaatregelen
Wat onder meer opvalt is dat het personeelstekort nauwelijks daalt door nieuwe beleidsmaatregelen. Volgend jaar stijgt het tekort door beleidsmaatregelen van 50.000 naar 54.500 mensen. In 2033 daalt het tekort mondjesmaat van 194.900 zorgverleners naar 189.800. Dit lijkt vooral het gevolg van het beleid om verpleeghuiszorg bij ouderen thuis te verlenen. Zo stijgt het tekort aan thuiszorgmedewerkers van 17.000 medewerkers naar 27.400 medewerkers. Het aantal verpleeghuismedewerkers waar een tekort aan is daalt juist van 64.900 medewerkers naar 51.900 medewerkers.
Misselijkheid
Bestuurder FNV Zorg & Welzijn, Elise Merlijn, reageert geschokt op de nieuwe cijfers: “Mijn eerste reactie was er een van misselijkheid, als je de cijfers ziet met betrekking tot de tekorten naar 2033, (over tien jaar!) dan schrik je jezelf te pletter. Hoe kan de zorg enige vorm van menselijke maat houden als we het hebben over deze tekorten?”
FNV roept de overheid en alle betrokken partijen op om onmiddellijk met een doortastend plan van aanpak te komen. Een dringende herziening van de arbeidsvoorwaarden, het verminderen van de werkdruk en het aantrekkelijker maken van de sector zijn cruciaal om de kwaliteit van de zorg te waarborgen. FNV benadrukt dat zorgmedewerkers onmisbaar zijn voor het handhaven van de huidige standaard in de zorg.
De beleidsmaatregelen van de overheid zijn minimaal en zorgen minder voor het oplossen van het tekort. Juist beleidsmaatregelen van de zorgorganisaties zelf zorgen voor een betere oplossing. Helemaal wanneer zij samen met medewerkers en (familie van) cliënten kijken naar wat nodig is en wat prioriteit heeft.
Het tellen van een containerbegrip als “zorgmedewerker” is opzienbarend, maar biedt weinig houvast inzake gewenst beleid. Het lijkt hier om het aantal personen te gaan en dus niet over het aantal uren, ofwel fte. Niet alle “zorgmedewerkers” zijn “zorgverleners” en niet alle zorgverleners zijn verpleegkundigen of verzorgenden. Op dit moment werken verpleegkundigen gemiddeld 70% van een fulltime functie van 36 uur/week. Houdt op met deze benadering van echte problemen!
Bij de mogelijke oplossingen zijn inmiddels verschillende paden bekend. Bijvoorbeeld het bieden van prioriteit inzake passende huisvesting van studenten verpleegkunde en verpleegkundigen nabij de zorginstellingen. Ook het wegwerken van de loonkloof, het bieden van betaalbare ( 24 uurs ?) kinderopvang, meer fulltime functies scheppen met meer faciliteiten zoals deze uren werk flexibel te doen roosteren, het omscholen van geschikte migranten, accent op de wederzijdse plicht van ouders om een leven lang voor hun kinderen te zorgen, desgewenst mantelzorg als vrijwilligerswerk te belonen, enz. Maar vooral eert uw zorgverleners! Het beroep van verpleegkundige behoort tot de categorie “overtreffende trap van zinvol werk”.
Eens!
Het kalf is nog niet verdronken dus dempt men hopelijk nu de put.