De afgelopen maanden zijn 28 medewerkers van Mondriaan, Zuyderland, LEVANTOgroep, Summa, Incluzio, MET ggz, Lionarons ggz, Mens ggz, Mik-PIW en Vrijgevestigde psychologen getraind als vraagverkenner.
Wachtlijst ggz
In Zuid-Limburg staan duizenden mensen op de wachtlijst voor volwassenenzorg. Het doel van het verkennend gesprek is de wachtlijsten te verkorten via betere regionale samenwerking zodat de ggz toegankelijk blijft voor mensen die dat nodig hebben. “De insteek is de hulpverlening reorganiseren”, zegt Roger Bastiaens, manager ggz bij huisartsen-ondersteuningsorganisatie Meditta. “De samenwerkende organisaties hebben daarvoor het uniform instroommodel mentale gezondheid ontwikkeld. Kern van dit model is dat de hulpvrager in plaats van direct een doorverwijzing naar de ggz te krijgen, eerst een aantal stappen doorloopt waarbij samen breed wordt gekeken naar wat nodig is. De eerste stap is het voeren van een ander gesprek: het verkennend gesprek.”
Verkennend gesprek
Bij het verkennend gesprek sluiten naast de hulpvrager ook een vertegenwoordiger uit de ggz en het sociaal domein aan. Het sociaal domein gaat over hulp en ondersteuning van mensen die dat nodig hebben, zoals zorg voor ouderen, hulp bij het vinden van werk, en steun voor gezinnen. Gemeenten zijn meestal verantwoordelijk hiervoor.
Voor de verwijzing
Het verkennend gesprek vindt plaats voor de verwijzing naar een ggz-behandeling. Hierin wijkt Zuid-Limburg af van andere regio’s waar het verkennend gesprek pas na de doorverwijzing plaatsvindt. Omdat de vraag niet alleen eerder in het proces wordt beantwoord, maar ook beter, is de verwachting dat uiteindelijk minder mensen aankloppen bij de (specialistische) ggz. En degenen die wel doorstromen, komen meteen op de goede plek terecht.
Vijfhonderd gesprekken
Op dit moment is er financiering voor vijfhonderd vraagverkennende gesprekken. Het uiteindelijke doel is om jaarlijks ruim 12.000 verkennende gesprekken te voeren.
Hulpvrager
Sociaal psychiatrisch verpleegkundige van Mondriaan, Ineke Swinkels: “In het verkennend gesprek luisteren we vooral naar de hulpvrager. We focussen niet meer op een ziektebeeld, op wat er psychiatrisch aan de hand kan zijn. In plaats daarvan vragen we aan de hulpvrager wat er aan de hand is en waar wij kunnen helpen. Dat kan binnen de ggz, het sociaal domein of op een ander gebied zijn. En soms blijkt hulp van buitenaf helemaal niet nodig.”
