Beeld: Canva
Ook moeten collega’s die niet op vaste plekken werken, zoals die in de thuiszorg, een goed werkende alarmknop meekrijgen voor als er iets mis is. De club wil met deze maatregelen “de toenemende fysieke en digitale agressie, waar veel zorgprofessionals bijna op dagelijkse basis mee te maken krijgen, een halt toe te roepen”.
Stalking
Er heerst in de samenleving al lang grote ongerustheid om bedreiging en intimidatie van zorgmedewerkers. Stalking, doxing (het met kwade bedoelingen verspreiden van bijvoorbeeld iemands adres) en intimidatie zijn “tegenwoordig eerder regel dan uitzondering”, zegt Münire Manisa, cao-onderhandelaar voor NU’91. In aanloop naar de onderhandelingen over de cao voor werknemers van verpleeg- en verzorgingshuizen en thuiszorg, deed NU’91 een rondgang onder de doelgroep om uit te zoeken wat er zoal leeft.
Online traceren
Daaruit kwam naar voren dat de zorgprofessionals in kwestie zich steeds kwetsbaarder voelen door het standaard vermelden van hun voor- en achternaam op de werkplek, bijvoorbeeld door een naambordje op het uniform en in online(patiënten-)systemen. “Patiënten of hun familie sturen steeds vaker persoonlijke berichten naar zorgprofessionals, ook buiten werktijd. Dit kan zeer intimiderend zijn. Sommigen zijn vrij makkelijk online te traceren, omdat ze bijvoorbeeld een naam hebben die minder vaak voorkomt”, legt Manisa uit. “Gebruik gefingeerde namen of desnoods initialen. Privacy is geen luxe, het is voor deze zorgprofessionals bittere noodzaak.”
Onder de vvt-cao vallen ruim 470.000 mensen. Veiligheid is een arbeidsvoorwaarde, aldus NU’91. ActiZ, de branchevereniging van circa vierhonderd zorgorganisaties, noemt het weglaten van volledige namen een “interessant voorstel” en gaat erover met NU’91 in gesprek tijdens de gesprekken over de nieuwe cao. (ANP)
Peter Koopman
Vakbond NU‘91 maakt zich zorgen over veiligheid van alle zorgmedewerkers in de VVT en zoekt naar een middel om dat te bevorderen. Nu zijn de functies zeer uiteenlopend qua inhoud en een dergelijke maatregel kan ( ongewenst ) voor de uitoefening van kernberoepen foutieve gevolgen krijgen. De kern van de erkende professionele beroepsuitoefening van artsen, verzorgenden IG en verpleegkundigen is de persoonsgerichte zorgverlening. En zeker voor wijkverpleegkundigen en voor verzorgenden IG en verpleegkundigen met een EVV functie is individuele gerichtheid in de patiëntenzorg noodzakelijk. Voor verpleegkundigen en artsen en GZ-psychologen gelden beroepsmatige juridisch getinte regels die ook van belang zijn. Deze CAO oplossing door een vakbond lijkt me voor het primair proces in VVT organisaties wat kort door de bocht !
Peter Koopman
Skipr noemt NU‘91 een „beroepsorganisatie“ en verwart dit mogelijk met „vakbond“. Ooit was NU‘91 lid van de voorloopster van Venvn, de AVVV maar nu vooral bekend als categoriale vakbond voor oa kraamverzorgenden, verzorgenden en verplegenden in loondienst. De kwaliteit van de FUNCTIES voor zorgberoepen is wel een van de aspecten die bij NU‘91, naast goede arbeidsvoorwaarden, aandacht krijgt. Haar „concurrenten“ zijn het veel grotere CNV en het FNV.
Let op: een functie „HEB“ je en een beroep „BEN“ je; een verschil van de werkwoorden „hebben“ en „zijn“. Dat is ook een van de opvallende verschillen met de nationale BEROEPsorganisatie, VenVn. Deze vele malen grotere erkende nationale beroepsvereniging van verzorgenden IG, verpleegkundig specialisten ( zowel AGZ als GGZ ) en ( gespecialiseerde ) verpleegkundigen richt zich specifiek op de professionele bijdragen van deze erkende zorgprofessionals aan het gezonde bestaan van de Nederlandse burgers. Het gaat hier dus over de inhoud en bekwaamheden, positie en beleid in de gezondheidszorg van en voor deze BEROEPEN. De VenVn is het breed onderzoekend, meningsvormend en coōrdinerend platform, spreekbuis en aanspreekpunt op het terrein van de gezondheidszorg voor deze erkende professionals in Nederland.