Het toezicht is versnipperd over meerdere instanties. Die hebben ook nog eens onvoldoende mogelijkheden om op te treden. Door deze situatie kan het genoemde mensen, vaak kwetsbaar en anoniem, ook aan zorg gaan ontbreken.
De inspecties ontdekten misbruik door bijvoorbeeld bedrijfjes die snel failliet gaan en daarna weer onder een andere naam de kop opsteken. Door dergelijke constructies en een gebrek aan informatie is controle “vaak onmogelijk”. De IGJ ging wel kijken bij zeven verdachte zorgaanbieders. Ze trof zes locaties aan in sterk vervuilde huizen of gehuurde ruimtes, “totaal ongeschikt voor het verlenen van zorg”.
Fraude
Het misbruik geldt de Regeling onverzekerbare vreemdelingen (OVV-regeling) en de Subsidieregeling medisch noodzakelijke zorg voor onverzekerden (SOV-regeling). Bij de OVV-regeling werd voor zo’n 15 procent gefraudeerd en bij de SOV-regeling voor circa 4 procent, naar schatting in totaal voor minstens 10 miljoen euro.
Waarschuwing
Mensen zonder zorgverzekering hebben toch recht op zorg. Eigenlijk moeten ze die dan zelf betalen, maar ook als ze dat niet kunnen, krijgen ze hulp als dat echt nodig is. De zorgverleners kunnen die kosten dan declareren bij uitvoeringsorganisatie in de zorg- en welzijnssector CAK. Het CAK en ook de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) hebben echter geen bevoegdheid om de vergoedingen aan zorgaanbieders inhoudelijk te controleren. De IGJ kijkt alleen naar kwaliteit en veiligheid van zorg.
De inspecties hebben het kabinet gewaarschuwd en pleiten voor waarborgen waardoor OVV- en SOV-gelden niet in verkeerde handen komen. (ANP)
