Waarom in huiskamers? “Misschien is een huiskamer wel een goede plaats om met elkaar in gesprek te gaan over wat mensen belangrijk vinden. En dan vooral over gezondheid. Een goede gezondheid is immers belangrijk om samen met anderen een goed leven te leiden”, schrijft Jan Kremer in de publicatie ‘Huiskamergesprekken over de toekomst van de zorg’. “Een huiskamer is het hart van een huis. Een belangrijk deel van het dagelijkse leven speelt zich hier af. Je praat er met familie of vrienden, kijkt er televisie, eet er samen of geniet gewoon van elkaars gezelschap. In een huiskamer voel je je thuis.”
Huiskamergesprekken
Daarom dus de huiskamer als setting voor zestien sessies. Verspreid over het hele land kwamen 135 deelnemers met verschillende achtergronden en van verschillende leeftijden bij elkaar in huiskamers. Daarnaast leverden enkele bevlogen ervaringsdeskundigen en experts, onder wie Teun Toebes, een bijdrage. Aan de orde kwamen vragen als: wat is een goede gezondheid? Denken we daar allemaal hetzelfde over? Wat betekent een goede gezondheid als je ouder wordt? Wie gaat voor je zorgen als je gezondheid je in de steek laat en wat heb je dan nodig?
Passende zorg, op rantsoen?
Al gauw ging het in de huiskamergesprekken over wat passende zorg eigenlijk is. Dat is volgens Kremer in ieder geval “zorg die past bij het leven van mensen en toegankelijk is voor iedereen die dat nodig heeft”. Kremer schrijft verder: “Passende zorg gaat niet over verschraling of rantsoenering, maar over warme en eerlijke antwoorden op gezondheidsvragen. Geen somber verhaal van een 8 naar een 6, maar een hoopvol verhaal van een 8 naar een nieuwe 8.”
‘Samenredzaamheid’
De uitgave schetst een beeld van de zorgen over toegankelijkheid van zorg en ondersteuning, vooral voor kwetsbare groepen. Door de coronapandemie is er meer aandacht gekomen voor het maken van keuzes in behandelingen. Veel deelnemers vinden dat kwaliteit van leven en het zorgen voor je eigen gezondheid belangrijke punten zijn. Het recht op zorg is voor veel mensen een verworvenheid in onze samenleving, maar er moet ruimte zijn om samen te bespreken welke zorg echt nodig is.
Verder bevat de publicatie aanbevelingen over de rol van onder meer ‘samenredzaamheid’ en techniek. Ook is er een podcast in twee delen met Jan Kremer over de huiskamergesprekken.
Dat mag Jan Kremer dan ook eens gaan uitleggen aan de overheid en de zorgverzekeraars want die zien passende zorg wel als een manier om de zorg te verschralen en te bezuinigen.