Het krimpbeleid waarmee de kabinetten-Rutte de gezondheidszorg hebben opgezadeld -in combinatie met de ideologie van de zelfredzame burger- eist zijn tol. Dit betoogt bestuursvoorzitter Jan Fidder van ‘s Heeren Loo Zorggroep in het mei-nummer van Skipr magazine: “In de zorg is het allemaal te povertjes geregeld.”
“Het beweegt achteruit. Daar maak ik me grote zorgen om,” aldus Fidder in een vraaggesprek met interviewer Willem Wansink. De decentralisaties in de zorg zijn ingegeven door kortzichtige bezuinigingen, stelt hij. “Niet door een goed doordachte inhoudelijke visie.” Fidder kritiseert vooral de gevolgen van de stringente ombuigingen die het kabinet Rutte-II de afgelopen jaren heeft doorgevoerd in de jeugdzorg, verstandelijk gehandicaptenzorg, de geestelijke gezondheidszorg, ouderenzorg en thuiszorg. “Het loopt vast bij mensen die het in de samenleving niet redden en in een crisis terechtkomen.”
“Als iets niet eerlijk is en niet klopt, dan heeft dat op een gegeven moment effect,” zegt Fidder. “Ik hoop dat dit een fase is en dat we met zijn allen tot een ander inzicht komen. Want zo veel kan de maatschappij natuurlijk niet opvangen.”
Grenzen
De ideologie van de autonome burger, van eigen regie en zelfredzaamheid stuit op zijn grenzen. Fidder: “Je moet, moet, moet van alles, in onze samenleving. Daar ben je zelf verantwoordelijk voor. Prima. Maar als daar zo’n zware oproep bijkomt om ook voor elkaar te zorgen, dan loopt dat een keer spaak. En waar het fout gaat, gaat het snel goed fout. Daar zitten we middenin.”
Wal en schip
Fidder, werkzaam in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking, schetst een verontrustend beeld. In de zorgsector stapelen de knelpunten zich op. Ouderen met beginnende dementie, weet hij, blijven te lang thuis wonen. “De evidente gevallen komen heus wel in een verpleeghuis. Maar als je geen zorgzwaarte-indicatie hebt, val je tussen de wal en het schip. Dan loopt het over het potje. En voor je het weet heeft de mantelzorger een burn-out.”
Overbelast
De kwetsbare mens raakt ondergesneeuwd. “De maatschappij moet het opvangen, is het credo. Maar niet iedereen is daar tegen opgewassen. Mantelzorgers die een gehandicapt kind hebben, een gehandicapte broer of zus, of een familielid dat in de geestelijke gezondheidszorg belandt, raken overbelast. Soms letten ze ook nog op een buurvrouw of buurman. Zij lopen vast, en op een gegeven moment vallen ze om,” aldus Fidder.
Neem de bedden-afbouw in de ggz. “We lopen hier en daar langs het randje,” zegt de bestuursvoorzitter van ‘s Heeren Loo Zorggroep. “De bedden-afbouw had primair te maken met geld. Niet met de filosofie dat je vroeg intervenieert. Bedden zijn duur en niemand is erbij gebaat onnodig in een instelling te zitten.” Fidder: “Maar als je geen bedden hebt en iemand van buiten heeft een acute crisis, dan moet je soms een cliënt naar huis sturen die beter nog een weekje had kunnen blijven.”
Lees het volledige interview met Jan Fidder van ‘s Heeren Loo Zorggroep in Skipr magazine 05, mei 2018.
