AppleMark
Verpleegkundigen kunnen als geen andere beroepsgroep een brug slaan tussen de klinische praktijk, digitale innovatie en patiëntervaring. Om die reden verdienen ze een beslissende stem bij strategische keuzes en beleidsbeslissingen. Dit vergt bij de opleiding meer aandacht voor leiderschapscompetenties en ondernemersvaardigheden.
Dat betoogt de Amerikaanse verpleegkundig expert Shawna Butler. Butler deed haar verhaal tijdens het SXSW-festival c.q. congres dat van 9 tot en met 18 maart in Austin in de VS wordt gehouden. Nederland zal binnenkort nadrukkelijk kennismaken met Butlers bevlogenheid en verpleegkundige pionierswerk. Ze gaat in mei aan de slag als entreprenurse-in-residence, oftewel: verpleegkundig gastondernemer, bij het REshape Center for Innovation van Radboudumc in Nijmegen. De benoeming sluit aan bij een breder programma binnen REshape en Radboudumc rond de herpositionering van de verpleegkundige, De verbintenis is in eerste instantie voor een jaar, maar Butler sluit een langer verblijf niet uit gezien de grote uitdagingen rond dit thema. De aanstelling is mogelijk gemaakt door REshape en het ministerie van VWS. Wel blijft Butler gedurende haar verblijf in Nijmegen verbonden aan de prestigieuze internationale denktank Singularity University.
Onder de titel “EntrepreNURSE: Hacking, Making & Disrupting Health” hield Butler in Austin een indringend pleidooi voor grotere strategische zeggenschap van verpleegkundigen. Ze werd daarbij geflankeerd door mede-verpleegnemers Rebecca Love, directeur verpleegkundige innovatie en ondernemerschap aan Northeastern University in Boston, Molly McCarthy, verpleegkundig directeur van de health & lifesciences-tak van Microsoft, en Wendy Wright, oprichter van een keten voor eerstelijns-, thuis- en ouderenzorg in New Hampshire.
Spil van de zorg
Volgens Butler wijst onderzoek uit dat verpleegkundigen structureel tot de hoogst gewaardeerde beroepsgroepen behoren. “Dat vertrouwen is gebaseerd op de directe relatie die verpleegkundigen hebben met hun patiënten. In de VS alleen zijn we 4 miljoen, dus dat zijn heel veel patiëntcontacten. Waar verpleegkundigen niet of te weinig worden ingezet, zie je de uitkomsten dramatisch dalen. Verpleegkundigen zijn de spil in de zorg. Er is vrijwel geen terrein waar verpleegkundigen geen rol spelen, van de directe curatieve zorg in het ziekenhuis tot sociale ondersteuning op wijkniveau of thuis. Gelet op het grote belang van ons werk en de aantoonbaar hoge publiekswaardering is het schokkend om te constateren dat verpleegkundigen op strategisch en beleidsniveau niet of nauwelijks vertegenwoordigd zijn.”
Die ondervertegenwoordiging speelt ook de invoering en verbreiding van innovatie parten. “Er is geen enkele verpleegkundige setting meer waar geavanceerde techniek geen deel van uitmaakt. Het werk van de verpleegkundige speelt zich allang niet meer alleen aan het bed af. Als je kijkt naar alle data die verpleegkundigen verzamelen dan kun je alleen maar concluderen dat digitale innovatie in het verpleegkundig domein thuishoort.”
Weggegooid geld
Tech-bedrijven en start ups doen er daarom goed aan om verpleegkundige expertise te mobiliseren. “De meeste ondernemers hebben geen enkel benul van de zorg. Ze weten niet hoe de klinische werkstroom of de patient journey eruit ziet. Verpleegkundigen zitten dichter dan wie ook op de directe zorg. Zijn weten als geen ander wat de patiënt nodig heeft. Daarom moeten ze zo vroeg mogelijk bij de ontwikkeling van nieuwe producten en oplossingen betrokken worden. Pas als verpleegkundigen betrokken worden kunnen al die miljarden die in digitale systemen worden gestoken, echt resultaat opleveren. Zonder verpleegkundige aan boord is het weggegooid geld.”
Strategisch ruziezoeken
Nurse empowerment komt niet vanzelf. Verpleegkundigen zullen volgens het entreprenurse-panel moeten knokken om de plek die ze toekomt ook daadwerkelijk te bemachtigen. “Verpleegkundigen moeten zich verkiesbaar stellen, zowel voor openbare en politieke ambten als leidende posities binnen zorgorganisaties”, aldus Wright. “We hebben zulke stemmen nodig om druk te zetten op beleidsmakers.”
“Ik krijg geen uitnodiging om aan de tafel te komen, maar ik schuif uit mezelf aan, want als je niet aan tafel zit, sta je op het menu”, aldus McCarthy. “Ik zie mezelf om die reden als een beleefde ontregelaar.” Butler wilde nog wel een stap verder gaan: “Ik ben niet beleefd, maar een strategische ruziezoeker.”
Ook Love pleitte voor grotere assertiviteit. Volgens haar maken verpleegkundigen zich onnodig klein. “Niemand praat over verpleegkundigen als ondernemers, maar er is geen innovatie meer die niet begint of eindigt bij verpleegkundigen. Verpleegkundigenmoeten beseffend dat zij voorlopers, makers, leiders en ondernemers zijn.”
Harde cijfers
Toch zijn inzet en overtuiging alleen niet genoeg om het verpleegkundig perspectief in te brengen in beleidsdiscussies, laat staan ten uitvoer te brengen. “Ondernemersvaardigheden en financiële competenties worden altijd aan anderen dan verpleegkundigen geleerd”, aldus Love. “Wij moéten de cijfers kennen, want op strategisch en beleidsniveau ‘luistert’ niemand naar een gevoel, maar wel naar feiten en cijfers. Dus wat verpleegkundigen nodig hebben is een business toolkit die ons in staat stelt om onze overtuiging in cijfers uit te kunnen drukken.”
