Euro coins. Euro money. Euro currency.Coins stacked on each othe
De gemeente Rotterdam betrekt ten onrechte het inkomen van zorgbestuurders bij de aanbesteding in het sociaal domein. Dat heeft het College van Aanbestedingsexperts bepaald. Rotterdam laat zich weinig aan de uitspraak gelegen liggen en volhardt als enige Nederlandse gemeente in eigen inkomenseisen.
Aan de uitspraak ligt een klacht van bestuursvoorzitter Gerard Gerding van Gemiva-SVG ten grondslag. Op basis van de overgangsregeling bij de Wet Normering Topinkomens (WNT) verdienen hij en zijn collega-bestuurders tijdelijk meer dan het WNT-maximum van 178.000 euro per jaar. Rotterdam hanteert de WNT-norm als absoluut maximum, ongeacht de overgangsregeling. Aanbieders in het Wmo-domein van wie de bestuurders meer verdienen worden naar rato van hun omzet en aandeel in het totale gemeentelijke Wmo-aanbod ‘proportioneel’ gekort.
Goede naam
Op grond hiervan is Gemiva SVG in 2016 voor 347 euro gekort. “Dat is een bedrag van niks”, erkent Gerding. “Maar mijn punt is dat de gemeente met haar symboolbeleid wettelijke bepalingen overtreedt alsook de voorschriften voor de berekening van de Wmo-tarieven. De gemeente doet stoer dat ze zogenaamde ‘graaiers’ aanpakt, maar mijn goede naam als aanbieder en bestuurder wordt geschaad, terwijl ik me keurig aan de wet houd. Ook minister Plasterk heeft moeten erkennen – al moest het uit zijn tenen komen – dat gemeenten het overgangsrecht moeten respecteren.”
‘Niet proportioneel’
In de uitspraak naar aanleiding van Gerdings klacht stelt het College van Aanbestedingsexperts dat het bestuurderssalaris geen verband houdt met het doel van de aanbesteding, namelijk goede, doelmatige zorg en ondersteuning. Naar het oordeel van het College is de korting “niet proportioneel” en “onvoldoende transparant”. De uitspraak staat niet op zichzelf. Eerder floot de Raad van State de gemeente Den Haag terug, die anders dan Rotterdam de totale ‘overschrijding’ van het WNT-maximum via subsidiekortingen wilde terughalen.
Mede vanwege deze jurisprudentie hebben gemeentes als Arnhem en Eindhoven van soortgelijke stappen afgezien. Rotterdam ziet in de uitspraak van het College van Aanbestedingsexperts geen reden om het beleid aan te passen. De contractbepaling om topinkomens in de zorg te ontmoedigen blijft gehandhaafd, aldus de gemeente.
‘Ongepast’
Naar aanleiding van de kwestie hebben scheidend zorgwethouder Hugo de Jonge van Rotterdam – tevens beoogd minister van VWS in het kabinet Rutte III – en Gerding elkaar over en weer met stekeligheden bestookt. In een brief laat De Jonge weten Gerdings opvattingen en kwalificaties “ongepast” te vinden. “Evenzeer acht ik het ongepast om aan deze kwestie zoveel tijd en energie te besteden. Ik meen dat u er – ook in het belang van (de medewerkers en cliënten van ) Gemiva – verstandig aan zou doen uw verzet tegen dit beleid te staken en de energie te richten op daar waar het echt om gaat: goede zorg voor de Rotterdammer.”
Niet alleen stoort Gerding zich aan dit verkapte dreigement, ook is het wat hem betreft de halsstarrige opstelling van de gemeente die tot nodeloos tijdbeslag heeft geleid. Een reguliere klacht via het gemeentelijke Meldpunt Klachtenafhandeling Aanbesteding was niet mogelijk omdat de gemeente op voorhand aangaf niet op de argumenten in te willen gaan. Ook werden volgens Gerding verzoeken om informatie genegeerd en zijn beroep op de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) getraineerd.
Profileringsdrang
Dit beroep op de Wob was volgens Gerding nodig om te achterhalen welk bedrag de gemeente met haar topinkomensbeleid terughaalt. Voor 2016 gaat het volgens Gerding om een bedrag van in totaal 60.000 euro. “Als je bedenkt hoeveel ambtenaren er mee bezig zijn, door informatie te verzamelen, verslag uit te brengen en juridisch onderzoek te doen, dan kun je wel nagaan dat de kosten in geen verhouding staan tot de opbrengsten”, aldus Gerding. Daarmee draait in zijn ogen de Rotterdamse belastingbetaler op voor “de profileringsdrang” van het college en de Rotterdamse raadsleden.
Over eventuele vervolgstappen kan Gerding kort zijn. “Als ik met de uitspraak van het College van Aanbestedingsexperts in de hand een rechtszaak aanspan, zullen de meeste rechters die uitspraak als gezaghebbend beoordelen. Maar ik ga geen 20.000 euro uitgeven aan procedures, want dan doe ik precies wat ik de gemeente verwijt.”
Zijn verzet tegen de aanbestedingsspelregels wil Gerding evenmin opgeven. “Zolang publiekelijk het beeld wordt uitgedragen dat zorgaanbieders niet deugen, dan wil ik laten zien dat de keizer geen kleren draagt.”
