Zorgaanbieders verwachten dat hun buffers onder druk komen te staan door de dreigende afboekingen op vastgoed. De afboekingen zouden in de miljarden euro’s lopen. Dat meldt het FD.
Door hervormingen in de gezondheidszorg en bezuinigingen loopt het aantal cliënten dat in verzorgingstehuizen en instellingen voor gehandicaptenzorg verblijft, de komende jaren in rap tempo terug. Daardoor levert het vastgoed minder op.
Doemscenario
Wanneer het ‘doemscenario’ werkelijkheid wordt, wanneer instellingen er niet in slagen om de leegkomende plekken op te vullen, moeten honderden miljoenen euro’s worden afgeboekt. Dat stelt Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland (VGN) in het FD. De totale buffers van 1,8 miljard euro in de gehandicaptenzorgsector krijgen daarmee een flinke tik, aldus VGN.
Buffers
Actiz, branchevereniging van werkgevers in de zorg, heeft verpleeghuizen, verzorgingshuizen en thuiszorgorganisaties gevraagd naar de gevolgen van de bezuinigingen. Zorgaanbieders verwachten dat hun totale buffers krimpen van ruim 3 miljard euro naar zo’n 300 miljoen euro in 2018. Dit door onder meer de afwaarderingen op vastgoed Zij verwachten verder in 2018 gemiddeld 14 procent minder omzet te draaien. Zij voorzien dat in 2016 is de kasstroom dusdanig is afgenomen dat het betalen van de salarissen in de knel kan komen, schrijft het FD.
‘Te optimistisch’
De schattingen van cijfers van VGN en ActiZ over de afboekingen op vastgoed zijn misschien te optimistisch, zegt Bert Paulus, advocaat Vastgoed en Overheid bij advocatenkantoor Nysingh. “Ik voorzie en voorspel alleen maar toename in de leegstand. Deze zwik aan vastgoed komt in een markt die al verzopen is.” Hij wijst op de “ongelooflijke leegstand” van kantoren en bedrijfsruimten. “De verhuurbaarheid en verkoopbaarheid is nihil in die markt”, aldus Paulus.
Huur vastgoed
Andere problemen op het gebied van vastgoed zijn er voor zorginstellingen die vastgoed huren voor de lange termijn, stelt Paulus. Zij hebben eveneens te kampen met terugloop van cliënten en leegstand. Zij kunnen door hun contract langdurig aan verplichtingen gebonden zijn. Het gebouw mag bijvoorbeeld niet leeg staan, of de bestemming moet een medische zijn. Zij zouden er volgens Paulus goed aan doen zich te beraden hoe de toekomst er voor hen uit gaat zien. En hoe lang zij aan het contract gebonden zijn, of ze er eerder vanaf kunnen, of het kunnen openbreken om afspraken te herzien. Zoals het mogen doorverhuren aan derden, er een andere bestemming aan gegeven mag worden dan een medische. “De wet biedt soms mogelijkheden, maar je moet eerst wel alles zelf op een rijtje hebben”.
En daar schort het volgens Paulus nog aan. “Men is zich er wel bewust van en denkt erover na. Maar ik mis de analyses vooraf. Men is onvoldoende waakzaam en pro-actief. Voor de problemen zich manifesteren zouden zij er goed aan doen een strategie te plannen om de schade zoveel mogelijk te beperken.”
