Zo’n 70 tot 80 procent van de gemeenten is nog niet klaar voor het gebruik van de iWmo-berichtenstandaard. Dit leidt tot onnodige administratieve verrichtingen, die extra tijd kosten en foutgevoelig zijn.
Een en ander blijkt uit onderzoek van Gemeentelijke Groene Vink. Dit platform is opgezet om duidelijkheid te scheppen rondom de declaratieformats die gemeenten gebruiken. Uit het onderzoek blijkt dat een grote meerderheid van de gemeenten zich weliswaar wil aansluiten bij de landelijke iWmo-berichtenstandaard, maar hier nog niet klaar voor is.
Niet verplicht
Volgens de onderzoekers zijn er verschillende redenen voor de trage adaptatie van landelijke declaratiestandaarden door de gemeenten. Doordat het hele besluitvormingsproces rond de decentralisatie laat is afgerond, hebben gemeenten een zeer beperkte voorbereidingstijd gehad. Ook zijn gemeenten nog niet goed bekend met hun nieuwe zorgtaken, inclusief de daarbij horende administratieve taken. Bovendien is het gebruik van de uniforme berichtenstandaard -anders dan voor zorgaanbieders- niet verplicht voor de gemeenten.
Om zorgaanbieders financieel tegemoet te komen hebben de meeste gemeenten tijdelijk een alternatief declaratieformat in het leven geroepen. Met dit format kunnen zorgaanbieders toch declaraties indienen bij de gemeente. De gemeenten die géén gebruik gaan maken van de iWmo-standaard willen graag een factuur ontvangen (18 procent) of hebben een budgetovereenkomst met de zorgaanbieders (2 procent). Om ervoor te zorgen dat aanbieders die nog geen declaraties kunnen versturen niet in de financiële problemen komen, biedt 21 procent van de gemeenten een voorschot aan.
Deze gang van zaken baart declaratiespecialisten zorgen. “Op dit moment kost enorm veel tijd om alle declaraties aan te leveren bij de gemeenten”, zegt directeur Bas van Nieuwkerk . “Dit komt omdat iedere gemeente andere wensen en eisen heeft aan de tijdelijke declaratieformats die we gebruiken. We moeten dit allemaal handmatig invullen. Dit kost niet alleen veel tijd, maar is ook foutgevoelig.”
Uitval
Naast het handmatig doorvoeren van declaraties, zijn de declaratiespecialisten veel tijd kwijt aan het herstellen van afgekeurde declaraties. Als voorbeeld noemt Van Nieuwkerk uitval als gevolg van ongelukkig gekozen afrondingsbedragen. “En gemeente heeft een tarief vastgelegd van € 69,50 per uur voor begeleiding”, licht Van Nieuwkerk toe. “ Zorgaanbieders registreren en declareren de geleverde zorg in minuten. Het tarief voor begeleiding per minuut is dus 1,158333333333333 euro. De software die wordt gebruikt zal het bedrag per minuut afronden op twee cijfers achter de komma. De gemeente keurt deze declaratie af omdat omgerekend naar het uurtarief, dit bedrag niet overeenkomt met het door de gemeente vastgestelde bedrag.”
Toch zijn er ook lichtpuntjes. “We hebben deze week voor het eerst een goedkeuring op een declaratie via het iWmo-berichtenverkeer binnengekregen. Het gaat dus de goede kant op, maar het gaat zeker nog een half jaar duren voordat alle gemeenten klaar zijn voor de iWmo.”
