We doen nog niet genoeg moeite om mensen te betrekken. Dat hoor ik van gemeenten, zorgorganisaties en provincies. Sterren zijn goed in het betrekken van medestanders en tegenstanders. Zo heeft Ronaldo 335 miljoen volgers en dat levert zijn nieuwe club Juventus al snel meer dan 100 miljoen euro extra op. Hoeveel volgers heeft uw organisatie?
Er is genoeg bewijs dat betrokkenheid cruciaal is voor een goede reputatie, organisatieverandering of een gezonde levensstijl. Een mooie definitie van engagement is iets willen en iets doen. Vier soorten betrokkenheid vallen op:
• Doen wat je graag wil. Een Malinese held die een flat beklimt om een kind te redden. Als bestuurder ben je trots op veerkracht in de organisatie. Als buur zorg je voor je naasten. Ja doeners.
• Niet doen wat je graag wil. Dat specialistisch centrum in de wijk, je weet nog niet hoe dat moet. Nijpende vacatures opvullen. Tijd vinden om samen te eten met je gezin lukt nog onvoldoende. Ja denkers.
• Doen wat je niet wil. 40% van je tijd besteden aan het beeldscherm, liever niet maar moet nu toch. Zinloze projecten stoppen niet vanzelf. Facebook checken: je weet dat je er niet vrolijker van wordt maar doet het toch. Nee denkers.
• Niet doen wat je niet wil. Je roddelt niet mee met collega’s. Bij personeelskrapte neem je toch geen mensen aan die niet passen bij de gewenste cultuur. Je koopt geen huis dat je niet kunt betalen. Nee doeners.
Vat bovenstaand samen in een WilDoe matrix en meteen is zichtbaar hoe tijd en geld wordt besteedt, persoonlijk of als organisatie. De mix bepaalt of het lukt om doelen te bereiken.
In organisaties en in samenwerkingsverbanden is het goed merkbaar of iemand betrokken is bij missie, klant of project. Dan doen mensen moeite. Je ziet ze aanhaken als ze iets willen, in beweging komen voor een doel, risico’s nemen, een collega steunen. Mensen haken af als ze boos zijn, iets niet willen of teveel moeite kost. Dat maakt hen niet onverschillig! Afhaken is niet altijd een vrijwillige keuze. Soms mankeert er iets. Of leiden perfectionisme, competitie en grip op alles willen houden tot oververmoeidheid. Willen is dan moeten geworden. Daar wordt niemand blij van.
Lastig vragen kun je ook niet alleen oplossen. Een voorbeeld van hoe je het samen kan oppakken geven de provincie Brabant, Waterschap Aa en Maas, gemeente Oss, BrabantZorg, Riwa en AgriFoodCapital. Zij hebben onder leiding van het Vital Zone Instituut een gezamenlijke aanpak ontwikkeld. Wijken, zorgorganisaties, bedrijven, onderwijs en overheden werken samen aan zogenoemde Vitale Zones. Dat zijn gebieden waar mensen gelukkig en gezond wonen, werken en ouder worden.
In deze Brabantse casus moet ieder bereid zijn om over de grenzen van de eigen organisatie te kijken om blij, beter en betaalbaar in praktijk te brengen. Het is nog wat vroeg om te beoordelen, maar ik ben in ieder geval benieuwd hoe de extra betrokkenheid hier leidt tot betere beslissingen over eigen gezondheid en geluk.
Eigenaar Creative Power
