Natuurlijk moet het hier ook – want corona maakt geen onderscheid tussen soorten groepsactiviteiten – en dus gebeurt het hier ook. Geen Graduation Show van de talentvolle studenten van de Design Academy in de oude Campina fabriek, geen gelikte prototypes van de TU’s in het befaamde Klokgebouw, geen spannende atelierbezoeken op Sectie C.
Chronic Health-expositie
Dutch Design goes virtual. En dus ook onze spraakmakende ‘Chronic Health’-expositie, zoals we die samen met onze Embassy of Health partners Philips Design, Stimuleringsfonds voor de Creatieve Industrie, Waag, Máxima Medisch Centrum, Health Hub Utrecht en Dutch Design Foundation organiseren. Dit jaar met de alleszeggende ondertitel ‘Happily Ever After?’.
Met vraagteken, want zeg het maar: waar gaan we heen, wat wordt het nieuwe normaal? Ik weet het net zomin als ieder ander. Daarover is er te veel in beweging. In transitie, zoals het in jargon is gaan heten.
Nieuwe ontwerpcriteria
Wat ik wel zeker weet is dat de huidige ontwerpcriteria voor technologische innovatie niet afdoende zijn voor de maatschappelijke uitdagingen, zoals in de wereld van zorg en welzijn, waar we nu met zijn allen voor staan.
Natuurlijk zijn efficiëntie (lees: wat levert het ons op?) en effectiviteit (lees; werkt het wel?) van groot belang voor een zakelijke businesscase. Maar een maatschappelijke waarde-propositie vraagt ook om empathie (lees: hoe ervaren mensen dit?) en ethiek (lees: willen we dit eigenlijk wel?)
Invloed van design
Voor veel zorgprofessionals is het maar moeilijk voor te stellen dat design een doorslaggevende rol kan spelen in de gezondheid van mensen. Hoewel ze zelf dagelijks, net als wij allemaal, beïnvloed worden met behulp van vormgeving in hun keuzes en gedrag.
Alles wat we dragen, eten, rijden, lezen, gebruiken, noem maar op, is ontworpen met behulp van de creatieve industrie. En de daarbij opgedane inzichten hebben geleid tot vele methodieken, die ons ook in de publieke sector enorm zouden kunnen helpen. En niet alleen in de vorm van producten of diensten, maar ook bij de zoektocht naar een gezondheidsstelsel.
Verbeeldingskracht in de zorgorganisatie
De online tentoonstelling ‘Happily Ever After’ prikkelt de verbeelding met vele oplossingen voor even zovele vragen. Over het intieme, het persoonlijke dat ons raakt en juist in deze tijd zo belangrijk is. Over het inclusieve, het met elkaar verbonden zijn en blijven. Bijvoorbeeld in de wijk. En over het in samenhang zijn met elkaar van zaken; denk aan voeding en natuur in relatie tot gezondheid. Of economische kanskracht (woordcredit Barbara Baarsma) in relatie tot geluk.
Kijk ernaar, laat het ‘binnenkomen’, praat erover. Maar zie het vooral als een aanleiding om verbeeldingskracht in de zorgorganisatie te halen op een ander niveau dan het opleuken van de entree of het decoreren van lege wanden. Natuurlijk is dat spannend. Maar bedenk wel: het nieuwe normaal wordt nooit meer het oude normaal, ook niet als de pandemie weer een epidemie is. Preventie moet simpelweg de basis voor onze gezondheid worden. Mensen moeten als uitganspunt voor innovatie dienen in plaats van techniek of geld.
Samen gezondheid vormgeven
Let wel, ik denk niet dat design denken en doen de oplossing is alle uitdagen waar we voor staan in de zorg. Ik weet inmiddels wel beter. Maar ik bepleit wel het op gelijke hoogte stellen van de ontwerper naast de praktijkprofessional, de beleidsmaker, de onderzoeker, de ondernemer en natuurlijk de eindgebruiker. Want alleen samen zijn we in staat vorm te geven aan gezondheid en geluk in de toekomst. Voor anderen, maar ook voor onszelf.
Walter Amerika, Directeur U CREATE Centre of Exertise Future Health Design