Beter leven keurmerk voor de zorg

Het is belangrijk dat er meer mensen in de zorg (gaan) werken. Dat kan door het werven van nieuw personeel, maar het begint natuurlijk met het behoud van het bestaande personeel. Maar dan moeten daar wel middelen voor beschikbaar komen. Deze middelen zijn door de torenhoge inflatie ook hard nodig. Want niet alleen de energierekening gaat hard omhoog, ook de personele kosten (moeten) stijgen om er voor te zorgen dat de mensen die in de zorg werken dat ook willen blijven doen.

Stijging loonkosten moet wel betaald kunnen worden

Alle in het kader van de onderhandelingen voor een CAO of anderszins bedongen loonsverhogingen hebben geen zin als er uiteindelijk niet afdoende geld bij komt om dat te betalen. Want als er niet meer geld beschikbaar komt en de lonen stijgen, betekent dat feitelijk dat minder mensen hetzelfde werk moeten doen. Dat helpt niet bij het open houden van de zorg. Meer doen met minder mensen zal resulteren in uitval en een negatieve spiraal.

Zorgaanbieders komen in opstand

In het licht van de krapte op de arbeidsmarkt en het belang voor de hele maatschappij, inclusief de zorgverzekeraars, is de opstelling van zorgverzekeraars wel opvallend. Ziekenhuizen weigeren verlieslatende contracten te tekenen, fysiotherapeuten schreeuwen al jarenlang om hogere tarieven en geven nu massaal aan te gaan stoppen , apotheken dreigen met stakingen, kort samengevat, er is veel commotie in de markt.

indexeren tarieven zorg inflatie indexatie hoge inflatie salariskosten hoger salaris zorgkosten zorgverzekeraars beter leven keurmerk voor de zorg

Harde opstelling zorgverzekeraars

Zorgverzekeraars stellen zich in de onderhandelingen hard op om zo op de kosten te sturen. Dat lijkt logisch, maar dat is het niet, gelet op het tijdsgewricht en de overige omstandigheden. De NZa kan de door haar vastgestelde maximum tarieven wel verhogen en oproepen dat zorgverzekeraars passend moeten indexeren, maar als daar in de praktijk onvoldoende uitvoering aan wordt gegeven, schiet je daar weinig mee op.

Een (te) lage indexering is feitelijk een bezuiniging
Er moet dus geld bij om de mensen in de zorg te houden en te krijgen, want anders zijn er straks onvoldoende handen aan het bed en worden de klappen van het zorginfarct alleen maar groter. Nu beknibbelen is straks de rekening betalen. Daarbij gaat het niet alleen om of er überhaupt wordt geïndexeerd, maar ook of deze indexatie afdoende is. Want een zorgverzekeraar die de tarieven (alsnog) indexeert met 2-3%, terwijl de lonen veel harder stijgen bij een inflatie van boven de 10%, voert de facto toch een bezuiniging door. Een mededeling aan de media dat de tarieven wel al zijn geïndexeerd, is dan vooral een mededeling voor de bühne.