E-health is een woord dat steeds vaker wordt genoemd wanneer gesproken wordt over de huidige problemen binnen de gezondheidszorg. We moeten met innovatieve manieren komen om een stijgende zorgvraag te bemiddelen met minder personeel, middelen en geld. Wat het meeste opvalt na het bijwonen van de eHealth convention in Amsterdam: e-health leeft!
Ik vind dit opvallend, omdat er binnen mijn opleiding naar mijn mening te weinig aandacht wordt besteed aan het onderwerp e-health. Maar juist vanwege de potentie die het onderwerp heeft om zorgvraagstukken op te lossen, heb ik ervoor gekozen om mijn masterthesis eraan te wijden. De eHealth convention heeft voor mij als een bevestiging gediend voor vermoedens en meningen die ik al gevormd tijdens mijn afstudeeronderzoek.
Achterhaald
Het begrip eHealth is groter en reikt verder dan ooit te voren. Het presenteren van de applicatie My Body, My Data is hier een heel goed voorbeeld van. Deze applicatie weet op een sublieme wijze zorg data bij de patiënt te brengen en is één van de voorbeelden waaruit blijkt dat de patiënt centraal stellen achterhaald is. Gezondheidsbeïnvloeding vindt namelijk voornamelijk zijn kracht in de feedback van niet-medische data. En dan met name de data afkomstig vanuit leefstijl. Daarom is het van essentieel belang dat patiënten meer in de rol van partner geplaatst worden, wat gepaard gaat met een grotere verantwoordelijkheid voor de patiënt. Een goed werkend voorbeeld hiervan werd gepresenteerd door Jeff Dachis, met zijn diabetesapplicatie OneDrop. Een applicatie die wereldwijd gebruikt wordt om diabetespatiënten te ondersteunen.
Gedurende de hele dag deden verschillende sprekers een appel om te durven innoveren en om actie te ondernemen. Vaak wordt er maandenlang gediscussieerd over wat wel en wat niet kan, met privacy als één van de grootste struikelblokken. Volgens meerdere sprekers is innoveren iets wat je doet omdat het kan, en niet omdat het moet. Droom, durf, ontwikkel en implementeer. Dat is het motto dat ik uit deze dag gehaald heb.
Innoveren is een achtbaan
De kans is altijd aanwezig dat een innovatie minder succesvol blijkt te zijn dan verwacht. Maar dit moet iemand er niet van weerhouden om te innoveren. Innoveren is iets wat je gewoon doet, met korte, snelle en iteratieve ontwikkelprocessen. Innoveren is een achtbaan, een reis waarvan je de eindbestemming niet zult weten aan het begin. En deze reis zet zich voort met vallen en opstaan.
Wat is nu het beste startpunt voor een innovation journey? Volgens één van de sprekers is het in de gezondheidszorg heel simpel. Begin bij de eindgebruikers: de patiënt en de professional. Zij moeten de innovaties in gebruik nemen, dus is het logisch dat ze betrokken worden in het ontwikkelproces.
Geïntegreerde aanpak
Een laatste opmerking maak ik over een onderwerp dat ik zelf onder de loep heb genomen. Tijdens het congres werd veel gesproken over een geïntegreerde aanpak van de zorgproblematiek: over het verbinden van data, organisaties en mensen. Hoewel dit natuurlijk een goed punt is, blijkt in de praktijk dat er ook tussen de sprekers, die de voorlopers van e-health zijn, een verschil in visie is. Bestaat de geïntegreerde aanpak wel? Of is het een ideaalbeeld dat we zelf hebben bedacht, maar nooit echt in volle glorie zullen bereiken? Is het niet beter om de verschillen te laten voor wat ze zijn en ons te concentreren op de toekomst? Zoals er meerdere wegen naar Rome leiden, zijn er ook meerdere visies voor de implementatie van e-health-innovaties. Welke weg de goede is? De tijd zal het leren, de eindbestemming kan men namelijk nu nog niet weten.
Serge Verreussel
Masterstudent Healthcare, policy, innovation & management aan de Maastricht University
