HR-managers zijn belangrijk voor de mobiliteit van medewerkers in de zorg. Met een speciale HR Award krijgen ze een steuntje in de rug.
In mijn werkzame jaren als redacteur/researcher voor televisie had ik nooit van doen met P&O. Televisie betekende vooral hard werken, niet zeuren en akkoord gaan met schijnconstructies om vaste contracten te omzeilen. Ten tijde van mijn overstap naar FWG had ik ruime kennis over innovaties in de zorg, maar dus weinig over het vakgebied van P&O. Wat behelsde het? Wat bewoog de mensen in dat vak? Langzaam ging het licht aan: P&O werd HR en ik ontmoette en schreef over HR-medewerkers. We deden onderzoek onder HR-managers en belichtten de ontwikkelingen in hun vak. We mochten meekijken in hun bezieling en belemmeringen en meediscussiëren over hun al-dan-niet strategische positie. Met groeiend respect leerde ik bij.
Spelstrategie
Een paar weken geleden hadden we een zaal vol HR-managers in huis. Maarten Ducrot was gastspreker. Als voormalig profwielrenner kan hij fantastisch vertellen over de merites in een peloton: over de tactieken die gebruikt worden, en over de deals die onderling gesloten worden. Wielrennen blijkt helemaal niet te gaan over wie het hardste kan! Ducrot vertelde ook hoe de sport – de échte wielersport – aan het verdwijnen is onder invloed van het grote geld. De renners dragen oortjes en doen wat ze wordt opgedragen. De spelstrategie ligt niet meer bij henzelf en dat zie je. Dat gaat zover dat wedstrijdorganisatoren eisen dat de oortjes uitgaan, met als doel: meer dynamiek. Maar wat blijkt? Het uitdoen van de oortjes leidt niet tot ander gedrag.
Wat een pracht van een parallel met de zorg! Hoe vaak hebben we leidinggevenden en HR-managers niet horen verzuchten dat (zorg)medewerkers ‘niet in beweging komen’? Dat employability prachtig bedacht is, maar niet door iemand die de zorg kent? En hoeveel verklaringen hebben we met elkaar wel niet aangedragen voor die moeizame mobiliteit? Te hoge werkdruk, te loyale en bescheiden mensen, maar ook – en die uitspraak is me als verklaring altijd bijgebleven – ‘we leren mensen af om zelf na te denken’.
Protocollen en procedures
Dat dus. We hebben medewerkers in de zorg ‘afgeleerd om zelf na te denken’ door ze vast te zetten in protocollen en procedures. En nu moeten we op zoek naar manieren om die kwaliteit terug te brengen, naar manieren om het vuur weer aan te wakkeren. Ducrot was er duidelijk in: hij ziet een grote rol voor HR in het ‘wakker kussen van het peloton’. De aanwezige HR-managers tilden dat nog een stapje verder. In pittige discussies lieten ze zien zich zorgen te maken over tekorten op de toekomstige arbeidsmarkt, over zorgmedewerkers die zich overwerkt en ondergewaardeerd voelen en over het matige imago van de zorg. Ze gaven aan hun passie voor de zorg graag om te zetten in actie. Actie, om mensen te winnen en te behouden voor dat mooie zorgvak.
De HR Zorg Award
Ik dacht dat ik inmiddels een vrij volledig beeld had van HR. Maar deze zeer gedreven professionals, die zich met hart en ziel willen inzetten voor de medewerkers in de zorg, voegden een dimensie toe. En brachten ons op een idee. We gaan deze HR-managers volgen, aanmoedigen én hun ideeën ondersteunen. Daarom – en die primeur mag ik hier met u delen – roepen we als FWG de HR Zorg Award in het leven: een prijs waarmee we de spotlights op HR zetten en bijdragen aan hun inzet voor de groei en ontwikkeling van een miljoen medewerkers in de zorg. To be continued!
Manager Research & Development bij FWG
