Werd tot voor kort de gezondheidszorg nogal eens meer als een last dan als een lust beschouwd; die tijd is voorbij. Innovatiekracht wordt gezocht.
Outside the box
Natuurlijk wisten we dat wel, maar in de NRC van 24 maart wordt dat nog eens krachtig neer gezet. Ik kreeg haast weer zin om me in de zorg(verzekering) te storten. Wim van der Meeren roept het ons toe: “Differentiatie is nodig. Zorg waar het moet, zelfmanagement waar het kan.” En Lucien Engelen roept uit: “We moeten outside the box denken om nieuwe doelgroepen te bereiken”. “Kortom: de zorg wordt leuker en daarmee een aantrekkelijker branche.” Mooie uitspraken die de stand van (de discussie van) de wereld van de zorg van vandaag aardig typeren.
Wellicht is het leuk en aantrekkelijk om de ervaring ernaast te zetten die ik had toen ik onlangs deelnam aan het Witness Seminar ‘Getuigen van vier decennia stelselwijzigingen in de gezondheidszorg’, georganiseerd door het Kenniscentrum Historie Zorgverzekeraars.
Inspiratie voor de toekomst
Eenentwintig beleidsmakers, politici, ambtenaren en verzekeraars (eigenlijk een beetje de oude gestaalde kaders), waren hier bijeen om herinneringen op te halen aan 40 jaar sturing, financiering en beleid in de zorg. Na de zeer geanimeerde discussie moest worden geconstateerd dat de patiënt en de zorg waar die stelselwijzigingen toch voor bedoeld waren nauwelijks aan de orde waren geweest. Is dat verontrustend? Welnee, het ging hier over een heel andere, kosmische wereld. Die van beleid, sturing en financiering. Dit naast de echte wereld van de zorg: van de wijkverpleegkundige, de huisarts, het ziekenhuis, verpleeghuis etcetera. Maar ook naast de echte wereld van de burger als patiënt,cliënt en verzekerde. Een Wittnes Seminar over de veranderingen van de positie van de patiënt en die van de zorg in de afgelopen decennia zal ook goed en nuttig zijn. Het verleden kan immers ook inspiratie opleveren voor de toekomst.
Intenser communiceren
Het zou mooi zijn als de komende 40 jaar die drie werelden tot één echte wereld zouden worden of op zijn minst wat intenser met elkaar communiceerden. “Hoeveel stents heb jij?”, hoorde ik de ene gedotterde onlangs aan een andere gedotterde vragen. Zie hier in een notendop de zegeningen die de ontwikkelingen in de zorg hebben voortgebracht. Waren die ontwikkelingen er niet geweest dan was het seminar een uitgedund gezelschap geweest. Ik denk wel dat de zorg zèlf aan dotteren toe is om de verstoppingen tussen de diverse werelden weg te werken. Laten we maar beginnen met één stent: het werken in de gezondheidszorg.
Fijnere branche
Patiënt van vandaag en morgen, hoed u ervoor als u vanuit de gezondheidszorg te horen krijgt “Leuker kunnen we het niet maken”, want dan gaat het niet over U. Maar laten we wel wezen, een ieder heeft er belang bij dat de zorg een leuker en aantrekkelijker branche wordt om in te werken.