PvdA, D66, SP, GroenLinks en de ChristenUnie hebben het alle vijf in hun verkiezingsprogramma staan: medisch specialisten moeten wat hen betreft in loondienst gaan werken. Het zou een fikse kostenbesparing opleveren. Los van de vraag of die kostenbesparing inderdaad is te realiseren met deze plannen, draagt dit voornemen niet bij aan waar het echt om gaat: het leveren van goede zorg.
Toen ik geneeskunde studeerde, was het geen issue: of je later in dienstverband of in vrij beroep ging werken, deed niet ter zake. We hadden allemaal voor dit vak gekozen omdat we mensen wilden beter maken of verder wilden helpen. En we wilden dat allemaal zo goed en efficiënt mogelijk doen.
Een paar jaar later, toen ik aios anesthesiologie was en het eindpunt van mijn opleiding in zicht was, moest ik een keuze maken. Zelf wist ik al snel dat ik voor een dienstverbandfunctie wilde gaan, maar dat gold niet voor iedereen. Sommige studiegenoten voelden zich juist senang bij het werken in vrij beroep. Het mooie vond ik destijds – en dat vind ik nog steeds – dat iedereen de keuze kon maken die bij hem past, net zoals een bouwvakker, journalist of consultant dat kan doen. Het een is bovendien niet beter dan het ander; het gaat erom dat je kiest voor de werkvorm waarin je je het meest prettig voelt, want alleen dan kun je je werk goed en met plezier doen.
Dezelfde eed
Vijf politieke partijen denken daar helaas anders over. Die menen dat het beter is voor de bedrijfsvoering binnen ziekenhuizen en voor de kwaliteit van de zorg om medisch specialisten verplicht in loondienst te laten werken. Ik geloof daar niets van. Onderzoeken tonen nog geen overtuigend bewijs dat de kosten inderdaad omlaag gaan, maar je haalt wel van alles overhoop. Voor een ziekenhuis moet het bovendien niet uitmaken met wie je van doen hebt: ik kan me niet voorstellen dat ik ineens meer of minder efficiënte afspraken zou maken over de kwaliteit van de zorg als ik in vrij beroep zou werken. Als ik mijn vrij beroep-collega’s spreek denken die daar net zo over.
Het frappante vind ik dat er geen patiënt is die me ooit naar mijn werkbetrekking heeft gevraagd. En gelukkig maar, want dat doet ook helemaal niet ter zake. ‘Dienstverbanders’ en ‘vrij beroepers’ moeten aan dezelfde kwaliteitsnormen voldoen en hebben allemaal dezelfde artseneed afgelegd. Heren en dames in politiek Den Haag, geloof me: wij gaan echt geen andere kwaliteit leveren of andere afspraken maken als u ons in een andere werkvorm duwt.
Gun de sector rust
Ik wil de politiek dan ook oproepen te stoppen met de dienstverband-discussie, omdat die afleidt van waar het werkelijk om draait: het leveren van goede, betaalbare zorg. Er liggen zoveel uitdagingen die veel dringender zijn, dus laten we ons alsjeblieft daarop richten. Een paar jaar geleden heeft de politiek de lijn ingezet om de verschillen tussen dienstverbanders en vrij beroepers te verkleinen. Ik doel dan op de invoering van de integrale bekostiging en de komst van MSB’s. Nu zich dat net begint te settelen, zou ik het systeem niet wéér overhoop halen. Mijn oproep? Gun de sector een beetje rust, dat draagt bij aan de kwaliteit van zorg!
Voorzitter Landelijke vereniging van Artsen in Dienstverband (LAD)
—
Op 20 februari 2017 vindt Het Grote Zorgdebat plaats in het NBC Congrescentrum in Nieuwegein. Het debat wordt georganiseerd door 25 branche- en belangenorganisaties uit de zorg. Skipr is mediapartner en doet voorafgaand, tijdens en na afloop verslag van alles wat er rond het debat plaatsvindt. U kunt zich hier inschrijven om het debat bij te wonen. Alle content die Skipr publiceert rond het debat vindt u hier >>>