De E-healthweek is geweest. Het was een mooie week, met veel mooie initiatieven, voorbeelden en verhalen. Wat mij het meest bijblijft, is dat het gaat om verbinding en vertrouwen.
Dat e-health leeft is gebleken. Bij de openingsmanifestatie van de E-healthweek zaten zeker 2.000 mensen in de zaal en er waren meer dan 280 activiteiten door het hele land. Iedereen wil gezamenlijk nadenken over de zorg van nu, morgen en de toekomst.
E-health verbindt. Het verbindt mensen, hun netwerk, patiënten, zorgverleners, naasten. E-health verbindt technisch ‘hard’ en menselijk ‘zacht’. Nieuwe samenwerkingen worden gesmeed, oude banden weer aangehaald. Tegelijkertijd zijn er nog zoveel onbenutte mogelijkheden van e-health.
‘Vertrouw me nou maar’
Vertrouwen blijkt een steeds belangrijker thema. “In Nederland is de angst voor privacy groter dan in veel andere Europese landen” stond dinsdag op Zorgvisie. Om maar een recent voorbeeld te noemen. Ook Nictiz houdt zich met dit thema bezig. De eHealth-monitor 2018 gaat onder meer dieper in op het thema vertrouwen.
“Vertrouw me nou maar”, zo simpel is het niet. Vertrouwen is een breed thema met vele vragen. Wie moet er vertrouwen hebben? In wat? Vertrouwen in de techniek? Dat het doet wat het moet doen? Vertrouwen we ‘de patiënt’ dat hij/zij goed kan omgaan met de vertrouwelijkheid van de medische gegevens? Gaan er geen kwaadwillenden met die informatie aan de haal? Vertrouwen we in het kunnen van patiënten, de (digi)vaardigheden, onszelf? Vertrouwen zorgverleners en (andere) eindgebruikers de kwaliteit van de e-health-toepassing en de kwaliteit van data?
Als patiënten, burgers, zorgverleners, en anderen geen vertrouwen hebben hierin, dan zal er geen (goed) gebruik worden gemaakt de (vele) mogelijkheden.
Kritisch
Volgend jaar kijken we weer terug. We zijn dan heel hard bezig geweest met het thema vertrouwen en zijn we niet ‘verkeerd verbonden’ met elkaar, maar wordt er steeds meer samengewerkt aan vragen en oplossingen. Hopelijk zijn we dan weer een stap verder en hebben we (meer) vertrouwen, blijven we kritisch, maar genieten we ook van wat er al wél kan.