Alles kan altijd beter, toch? Zo denken we vaak, en in de zorg is dat niet anders. Ik werk voor de zorg en ben samen met vele anderen bezig om haar een stukje beter te maken. Ik weet nog dat ik bij aanvang van mijn eerste grote mensen baan de roze bril waardoor ik de zorg bekeek, steeds vaker even van mijn neus haalde. ‘Eh.., wordt hier nog gefaxt? En kunnen mijn zorgverleners digitaal mijn gegevens lastig uitwisselen? Huh?!’ Daar ging mijn bril, roze gekleurd door de verhalen van mijn moeder die in het ziekenhuis werkte, de medische programma’s op tv en mijn afstudeerproject op de kinderoncologieafdeling en het onderzoekslab.
Acht zorgverleners in de weer
Maar terug naar woensdagochtend, naar de SEH. Ik wacht op de gang. Alleen, want mijn vader moet buiten in de auto wachten. Er komt een verpleegkundige naar me toe. Ze gaat op haar hurken zitten en kijkt me aan. ‘We zijn druk bezig maar weten nog niet wat er aan de hand is. Ik ga snel weer door’. Fijn, even een update tussendoor. Een arts is de volgende die me komt informeren. Ze komt naast me zitten en legt me rustig en duidelijk uit wat er aan de hand is. Het is niet goed. Ik mag de behandelkamer nog even in om gedag te zeggen voordat ze naar de OK moeten. Een team van zeker acht zorgverleners is druk in de weer om alles voor te bereiden. Een andere arts vertelt me nogmaals wat er aan de hand is. Ik geef nog wat aandachtspunten mee waar direct op gehandeld wordt. Wat een rust in zo’n kritieke situatie. De OK is klaar en ik wens ze succes. In alle hectiek is de verpleegkundige niet vergeten ook aan mij te denken. ‘Staat er nog iemand buiten te wachten?’ Ja, mijn vader zit in de auto. Een uur later kon ik met mijn vader naast me in de wachtkamer de opluchting meemaken. Het is goed afgelopen.
Zesde zintuig
Ik heb de magie van de zorg gezien. Mijn roze bril is terug. En ik weet het zeker: onze zorgverleners hebben een zesde zintuig. Ze hebben voelsprieten met hartjes aan het uiteinde. Ze weten precies wat ze moeten doen, zijn naadloos op elkaar ingespeeld en afgestemd. Houden het hoofd koel in zo’n acute en stressvolle situatie. En, voor mij als naaste in die benauwde situatie misschien wel het belangrijkste, met hun voelsprieten vergaten ze ook niet aan mij te denken. De magie die ik woensdagochtend heb gezien, motiveert extra om de zorg nóg een stukje beter te maken. Ik zet mijn bril op en ben blij dat de wereld weer wat vaker roze kleurt. Dan is alles net even een stukje mooier.
Charlotte Schreuder
Creatief adviseur Zorg bij BDO Advisory
dank voor dit mooie verhaal. zal velen in deze tijd weer een hart onder de riem steken.